Πέφτουν τ' αστέρια βροχή,
στις χούφτες του Μάη τα βράδια,
σωπαίνει η νύχτα στο λίκνο της άνοιξης,
σαν λέει η γιαγιά παραμύθια.
Κι ένα παιδί μοναχό,
καβάλα στη ράχη του ονείρου,
ξυπνά τους αγγέλους, ξυπνά το Θεό,
στην άδολη την προσευχή του:
να 'ρθούνε λευκά περιστέρια,
να ανάψει, Θεέ μου, φωτιά,
να δώσουμε κύκλο τα χέρια...
Λουλούδι θα πει «Σ' αγαπώ»,
αστέρι θα πει «Σε γυρεύω»,
ο ήλιος που δύει θα πει «νοσταλγώ»
αστέρι θα πει «Σε γυρεύω»,
ο ήλιος που δύει θα πει «νοσταλγώ»
και σαν ανατέλλει «πιστεύω».
Σαν παιδική ζωγραφιά η ευχή μου,
στη γλώσσα της φύσης Σου μιλά.
Καράβι η καρδιά που γυρνά,
να βρει ένα λιμάνι αγάπη,
πουλί είν' η σκέψη που απλώνει φτερά
ελεύθερη στα ουράνια πλάτη.
Κι εγώ ένα αστέρι μικρό
π' ανάβει απ' τον άπειρο ήλιο,
ας γίνει η ψυχή μου Χριστέ στο ζητώ,
δικό Σου αιώνιο βασίλειο.
Σαν παιδική ζωγραφιά η ευχή μου,
στη γλώσσα της φύσης Σου μιλά.
Λουλούδι θα πει «Σ' αγαπώ»,
αστέρι θα πει «Σε γυρεύω»,
ο ήλιος που δύει θα πει «νοσταλγώ»
αστέρι θα πει «Σε γυρεύω»,
ο ήλιος που δύει θα πει «νοσταλγώ»
και σαν ανατέλλει «πιστεύω».
Σαν παιδική ζωγραφιά η ευχή μου,
στη γλώσσα της φύσης Σου μιλά.
Αδελφότης "Η Αγία Φιλοθέη"
https://www.youtube.com/watch?v=LFtYOk4dBHQ&nohtml5=False