Αγίου Ισαάκ του Σύρου
Χρειάζεται μεγάλος αγώνας, γιατί
τα πάθη έχουν μεγάλη δύναμη. Με τη χάρη όμως του Θεού θα νικήσει ο γενναίος αθλητής που αγωνίζεται μ’ όλες τις δυνάμεις του.
Ο σωματικός κόπος και η μελέτη των θείων Γραφών φυλάνε την καθαρότητα του νού. Ακόμη χρειάζεται και πολλή προσευχή, ώστε να επισκιάση τον αγωνιστή η Θεία Χάρη. Για ν’ αποκτήση κανείς τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος χρειάζεται μεγάλος πνευματικός αγώνας, γιατί εύκολα παρασύρεται ο άνθρωπος στο κακό και χάνει σε μιά στιγμή αυτό που απέκτησε ύστερα από μεγάλους αγώνες..
Στήν καρδιά του ανθρώπου υπάρχει το καλό και το κακό.
Από τον αγώνα το δικό μας θα εξαρτηθεί πιό από τα δύο θα επικρατήσει. Αν αφήσουμε τον εαυτό μας ελεύθερο, χωρίς να τον βιάσουμε, θα επικρατήσει το κακό. Αντίθετα όταν αγωνισθούμε, θα νικήσει το καλό και η αρετή.
Ο αγώνας αυτός είναι σκληρός. Θα πέσεις και θα ξανασηκωθείς και πάλι θα πέσεις και πάλι θα σηκωθείς. Είναι αγώνας ισόβιος. Γιατί ο σατανάς δεν μας αφήνει ανενόχλητους ούτε μία στιγμή. Μία στιγμή αμελείας περιμένει, για να την εκμεταλλευθή και να κάνει ζημιά στην ψυχή μας.
Όπως είπαμε και πιό πάνω, στον πνευματικό αγώνα χρειάζεται ταπείνωση. Γιατί μόνο την προσευχή των ταπεινών ακούει ο Κύριος. Η προσεύχή του ταπεινού “εισέρχεται εις τα ώτα του Κυρίου. Οι οφθαλμοί του Κυρίου εισίν επί τους ταπεινούς κατά την καρδίαν”. Με ταπεινό φρόνημα φώναξε δυνατά πρός τον Κύριο και πές Του: “Κύριε ο Θεός μου, Σύ, εάν θέλης, μπορείς να φωτίσης το σκότος της ψυχής μου”.
Όταν η ψυχή θερμανθεί από αγάπη πρός τον Θεό, τα πάντα τα θεωρεί σκουπίδια και τιποτένια. Νύχτα και μέρα δεν σκέφτεται τίποτε άλλο εκτός από τον Ιησού Χριστό. Η επαφή του ανθρώπου με τον Θεό είναι πιό γλυκειά κι από το πιό ωραίο και εύγευστο φαγητό. Όταν η ψυχή ενωθεί με τον Θεό, τότε έρχονται και τα δάκρυα της πνευματικής αγαλλιάσεως. Και τα δάκρυα αυτά σε συνοδεύουν είτε τρώς, είτε πίνεις, είτε μελετάς, είτε πρσεύχεσαι, σαν καρπός του αγώνα της ψυχής. Αυτή είναι η αμοιβή που δίνει ο Θεός στους εργάτες των εντολών Του, που σαν σκοπό της ζωής τους έβαλαν το συμφέρον της ψυχής τους.
Όταν λοιπόν σ’ επισκεφθούν τα δάκρυα αυτά, πάρε θάρρος και προχώρα με μεγαλύτερη δύναμη, για να περάσης τη θάλασσα των παθών. Αλλά πρόσεξε μήπως χάσεις τον πνευματικό θησαυρό του αγώνα σου είτε από εγωϊσμό είτε από αμέλεια.
Άν δεν έχεις κοπιάσει στα καλά έργα δεν πρέπει να μιλάς για τις αρετές. Γιατί κάθε αρετή που γίνεται χωρίς κόπο, λογίζεται σαν “έκτρωμα” μπροστά στα μάτια του Θεού. Οι στεναγμοί της καρδιάς σου, οι προσευχές και οι αγρυπνίες θα σε βοηθήσουν ν’ αποκτήσεις αρετή. Όσο όμως κι αν φωνάζεις με προσευχές πρός τον Κύριο, δεν σε ακούει, αν δεν συνοδεύονται από ταπεινοφροσύνη. Η εργασία των εντολών και πρό παντός η ταπεινοφροσύνη κάνουν τον άνθρωπο θεό επί της γής. Η πίστη και η ελεημοσύνη τον φέρνουν πιό γρήγορα στην καθαρότητα.
Όσοι έχουν θερμή αγάπη πρός τον Θεό ελκύονται από τα μέλλοντα αγαθά. Όσοι θερμαίνονται με την ελπίδα των αιωνίων αγαθών απαλλάσσονται από τα κοσμικά πράγματα. Αλλά για να φτάση κανείς σ’ αυτή την υψηλή κατάσταση χρειάζεται μεγάλος αγώνας. Και θα πρέπει ν’ αρχίση κανείς από τα απλά και εύκολα για να φτάση στα δύσκολα. Θα πατήσει κανείς πρώτα τα πρώτο σκαλοπάτι της αρετής, μετά το δεύτερο κι έτσι σιγά-σιγά θα προοδεύσει στην πνευματική ζωή.
Μ’ ένα άλμα δεν φτάνει κανείς στα ύψη.
Άς μάθουμε να εφαρμόζουμε πρώτα τις εντολές του Θεού, και ύστερα από αγώνες πολλούς και μεγάλους θα μας στείλει ο Θεός τη χάρη Του.
Είναι ευτυχισμένοι εκείνοι που αποφάσισαν να βαδίσουν τον δρόμο των θλίψεων για την αγάπη του Θεού και δεν γύρισαν πίσω. Αυτοί θα φτάσουν γρήγορα στο λιμάνι της Βασιλείας των Ουρανών. Μετά από τον κόπο και τις ταλαιπωρίες θ’ απολαύσουν ανάπαυση και ξεκούραση. Και θα ευφραίνονται αιώνια με την απόλαυση των μελλόντων αγαθών.
Όσοι τρέχουν στον δύσκολο δρόμο της αρετής δεν γυρίζουν πίσω ούτε σκέφτονται τις δυσκολίες που θα συναντήσουν, αλλά μ’ ενθουσιασμό προχωρούν στον στενό και τραχύ δρόμο, ευχαριστώντας τον Θεό που τους αξίωσε να τον περάσουν. Όσοι όμως φοβούνται και προχωρούν με δειλία και φόβο, αυτοί ποτέ δεν θα φτάσουν στο τέρμα, και δεν θα πάρουν το στεφάνι της νίκης, που χαρίζει ο Κύριος στους αγωνιστές της πίστεως.
Ο οκνηρός δεν βάζει ποτέ αρχή μετανοίας και συνεχώς αναβάλλει. Κι έτσι φτάνει στην ώρα του θανάτου του απροετοίμαστος. Αν θέλης να προκόψης στην αρετή, μην υπολογίζης τις απαιτήσεις του σώματος, γιατί το σώμα είναι εχθρός της ψυχής. Έχε την ελπίδα σου στον Θεό και με ταπεινοφροσύνη προχώρα στον δρόμο της αρετής. Γνώριζε ότι χωρίς τη βοήθεια του Θεού θα είσαι φτωχός και γυμνός, στερημένος από κάθε πνευματικό αγαθό. Μη σε πιάνη δειλία και φόβος στον αγώνα. Ο γεωργός που περιμένει να σταματήσουν οι άνεμοι για να σπείρη, αυτός ποτέ δεν θα σπείρει. Καλύτερα να πεθάνης για την αγάπη του Θεού, παρά να ζής με ντροπή και οκνηρία.
Όταν θέλεις να βάλης αρχή στο έργο του Θεού πρώτα πρέπει ν’ αφήσης κάθε ελπίδα και στήριγμα της ζωής αυτής. Όπως εκείνος που ετοιμάζεται για τον θάνατο δεν σκέφτεται τίποτε άλλο παρά το φοβερό αυτό γεγονός, έτσι κι εκείνος που θέλει να ενωθή με τον Θεό, πρέπει να πεθάνη για κάθε κοσμικό πράγμα. Σου θυμίζω και πάλι ότι θα βρείς εμπόδια, αλλά μη χάσης την ελπίδα σου.
Νά δυναμώνης με την πίστη στον Θεό και με τη σκέψη ότι τα πράγματα του κόσμου αυτού είναι πρόσκαιρα και μάταια και ότι ο μεγαλύτερος θησαυρός είναι η Βασιλεία των Ουρανών. Αυτή την έχει ετοιμάσει ο Θεός για τους αγωνιστές κι όχι για τους ράθυμους και οκνηρούς. Ν’ αρχίζης τον αγώνα σου μ’ενθουσιασμό και όχι με δειλία, γιατί και το ωραιότερο έργο είναι άχρηστο όταν γίνεται από άνδρα δίψυχο, που το ένα μέρος της ψυχής του είναι με τον Θεό και το άλλο με τον κόσμο. Ο Θεός θέλει ολόκληρο τον εαυτό μας.
Νά έχης την ελπίδα σου βέβαιη στον Χριστό, για να μην πάη ο κόπος σου χαμένος.
Ο Κύριος είναι σπλαχνικός και δίνει τη χάρη Του σ’ αυτούς που τη ζητάνε μ’ επιμονή. Τον μισθό τον δίνει όχι ανάλογα με τη δουλειά που κάναμε, αλλά με την προθυμία που δείξαμε. Κάνε ό,τι μπορείς για τη σωτηρία της ψυχής σου. Προσευχήσου με δάκρυα, διάβαζε τις θείες Γραφές, κάνε ελεημοσύνες. Αρκεί να θερμαίνης την καρδιά σου με αγάπη πρός τον Θεό.
Μήν υπολογίσης τη φυσική αδυναμία του σώματος και δειλιάσης. Διώξε μακρυά τη φιλαυτία, την πλεονεξία και τον εγωϊσμό. Μίσησε τα έργα της αμαρτωλής σάρκας και αγωνίσου με ανδρείο φρόνημα για την κατάκτηση της αρετής. Και αν σαν άνθρωπος πέσης, πάλι να σηκωθής και ποτέ μη γυρίσης στην προηγούμενη αμαρτωλή ζωή σου. Πάντα μπροστά προχώρα με χαρά και προθυμία στα έργα του Θεού, κι Αυτός θα σ’ ανεβάσει στην κορυφή των αρετών.