Συναγερμό για την αμερικανική επιθετικότητα κατά της Ρωσίας, σήμανε ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ.
Όπως μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA, ο Λαβρόφ δήλωσε πως στη Ρωσία «έχουμε γίνει μάρτυρες μιας
θεμελιώδους μεταβολής των περιστάσεων, όταν πρόκειται για την επιθετική Ρωσοφοβία που τώρα είναι στο επίκεντρο της πολιτικής των ΗΠΑ έναντι της Ρωσίας».
«Δεν είναι απλά μια ρητορική Ρωσοφοβία, αλλά επιθετικά βήματα που πράγματι βλάπτουν τα εθνικά μας συμφέροντα και θέτουν μια απειλή για την ασφάλειά μας».
Σε συνέντευξή του στο ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο Channel One, ο Λαβρόφ επισήμανε ότι η Μόσχα συνήθιζε επί μακρόν να επιδεικνύει στρατηγική υπομονή όσον αφορά τις ενέργειες της Ουάσινγκτον, αλλά οι σχέσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας έχουν αλλάξει δραματικά.
«Κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι ένα γεγονός», δήλωσε ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας σχολιάζοντας τις σοβαρές αλλαγές στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. «Ειλικρινά, βλέπουμε αυτό το οποίο στις ΗΠΑ ονομάζεται «στρατηγική υπομονή» για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, ως μονομερή επιδείνωση των σχέσεων από πλευράς των ΗΠΑ, η οποία άρχισε πολύ πριν από την ουκρανική κρίση».
Το παράθυρο ευκαιρίας για τον Ερντογάν
Αν υπάρχει κάποιος που βλέπει τη διαγραφόμενη ρήξη μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας ως παράθυρο ευκαιρίας, αυτός δεν είναι άλλος από την Τουρκία του Ερντογάν. Φρονίμως ποιών, ο Τούρκος πρόεδρος κρατάει χαμηλά το κεφάλι του καθώς συγκρούονται οι δύο μεγάλοι παίκτες στη γειτονιά του, φροντίζοντας να εξασφαλίσει οφέλη και από τους δύο, έχοντας ομαλοποιήσει κατά κάποιο τρόπο τις σχέσεις του μαζί τους. Δίνει στους Αμερικανούς το Ιντσιρλίκ και αποφεύγει να σηκώσει θόρυβο εναντίον των Ρώσων για το Χαλέπι, με αντάλλαγμα την ανοχή και των δύο στην «Ασπίδα του Ευφράτη» εναντίον, κυρίως, των Κούρδων. Γνωρίζει, όμως, και ο ίδιος ότι δεν θα του είναι εύκολο να πατάει για καιρό σε δύο βάρκες, όταν μάλιστα η θάλασσα αγριεύει.
Περιμένοντας τη Χίλαρι Κλίντον
Αν και τα σενάρια για θερμό πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας στη Συρία βλέπουν το φως της δημοσιότητας ακόμη και σε σοβαρά έντυπα της Δύσης, όπως οι Financial Times της περασμένης Πέμπτης, οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο φαίνονται περιορισμένες. Ο Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος αντιστάθηκε στις ισχυρότατες πιέσεις που του ασκήθηκαν για επιδρομές εναντίον του Ασαντ το 2013 –ακόμη και ο Τζον Κέρι, όπως ο ίδιος αποκάλυψε προ ημερών, ήταν τότε υπέρ της στρατιωτικής λύσης–, είναι δύσκολο να συρθεί σε παρόμοιες, παρακινδυνευμένες ενέργειες στην εκπνοή της θητείας του. Σε αυτό άλλωστε φαίνεται ότι επενδύει και το Κρεμλίνο, παρέχοντας πλήρη υποστήριξη στην πολεμική εκστρατεία του Ασαντ.
Ωστόσο τα διλήμματα είναι πιεστικά και για τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο πραγματιστής Ρώσος πρόεδρος γνωρίζει ότι, ακόμη κι αν πέσει το Χαλέπι, ο συριακός εμφύλιος θα παραταθεί, απειλώντας να παγιδεύσει τη Ρωσία σ’ ένα καινούργιο Αφγανιστάν. Γνωρίζει επιπλέον ότι σε τρεις μήνες θα έχει, πιθανότατα, απέναντί του τη Χίλαρι Κλίντον. Μια πολιτικό που υποστήριξε τον πόλεμο στο Ιράκ, εισηγήθηκε, μαζί με τον τότε διοικητή της CIA Ντέιβιντ Πετρέους, την αποφασιστική ενίσχυση των ανταρτών για την ανατροπή του Ασαντ το 2012 και είναι πολύ πιθανό ότι θα ακολουθήσει μια πιο επιθετική, έναντι της Ρωσίας, γραμμή από εκείνη του Μπαράκ Ομπάμα.
Επομένως, παρά την ατμόσφαιρα ρήξης, τόσο ο Λευκός Οίκος όσο και το Κρεμλίνο έχουν ισχυρά κίνητρα να αναζητήσουν κάποιο συμβιβασμό ή τουλάχιστον να κρατήσουν την αντιπαλότητά τους υπό έλεγχο στο επόμενο, κρίσιμο τρίμηνο. Επί του παρόντος, οι διπλωματικοί δίαυλοι παραμένουν ανοιχτοί, όπως υποδηλώνουν οι τηλεφωνικές συνομιλίες Κέρι – Λαβρόφ και η μεσολαβητική αποστολή του Γάλλου ομολόγου τους, Ζαν-Μαρκ Ερό, σε Μόσχα και Ουάσιγκτον.
Με πληροφορίες από την Καθημερινή
www.crashonline.gr