Παρεκκλήσιο του Αδάμ (Πανάγιος Τάφος)*. |
Τινές των αρχαίων πάτερων της ’Εκκλησίας
ως ο Αθανάσιος Αλεξανδρείας (+ 373) , Αμβρόσιος Μεδιολάνων (+ 397) και Βασίλειος Σελεύκειας (μεσούντος τού ε'. αιώνες) την παράδοσιν περί της ταφής τού Αδάμ εν τω Γολγοθά θεωρούσαν ως ιουδαϊκής προελεύσεως, άλλοι, όμως των πατέρων και διδασκάλων της Εκκλησίας καλούσιν αυτήν απλώς «παράδοσιν» «αρχαίαν παράδοσιν». Καί αξιοσημείωτον ότι τινές τούτων ουδόλως αυτήν αναφέρουσι. Δεν αναφέρει αυτήν και αυτός ετι ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων (+ 386) την δε σιωπήν αυτού οι μεν εξηγούσιν ως προελθοϋσαν εκ της επιθυμίας του αγίου Κυρίλλου ίνα μή παραπέμψη εις ιουδαϊκήν παράδοσιν, τινες δ’ εκ της παντελούς ελλείψεως τοιαύτης παραδόσεως εν Ίεροσολύμοις. Την τελευταίαν ταύτην γνώμην αποδέχεται ο ρώσος Ε. Πολιάνσκης, όστις αντιθέτως τη γνώμη άλλων επιστημόνων και δη του A. Dilman καi C. Wilson θεωρούντων την εν λόγω παράδοσιν ως ιουδαϊκής προελεύσεως (Πρβλ. «Νέαν Σιών» Δ, 330 εξ.) εν ειδική αυτού πραγματεία (εν τω περιοδικώ της Ακαδημίας Καζάν 1908 Ιουλίου — Αυγούστου σ. 137 εξ.), καταλήγει εις το συμπέρασμα ότι «η παράδοσις περί του Αδάμ εν Γολγοθά είνε Χριστιανικής προελεύσεως εμφανισθείσα το πρώτον, κατά πάσαν πιθανότητα εν τη Αλεξανδρινή Σχολή εκ της τάσεως του εξηγήσαι την ευαγγελικήν έκφρασιν «κ ρ α ν ί ο υ τ ό π ο ς». Ένεκα τούτου «εμορφώθη εν Αλεξανδρεία το απόκρυφον περί ενταφιασμού του Αδάμ υπό του Σήμ και του Μελχισεδέκ εν τω λόφω του Γολγοθά».
ως ο Αθανάσιος Αλεξανδρείας (+ 373) , Αμβρόσιος Μεδιολάνων (+ 397) και Βασίλειος Σελεύκειας (μεσούντος τού ε'. αιώνες) την παράδοσιν περί της ταφής τού Αδάμ εν τω Γολγοθά θεωρούσαν ως ιουδαϊκής προελεύσεως, άλλοι, όμως των πατέρων και διδασκάλων της Εκκλησίας καλούσιν αυτήν απλώς «παράδοσιν» «αρχαίαν παράδοσιν». Καί αξιοσημείωτον ότι τινές τούτων ουδόλως αυτήν αναφέρουσι. Δεν αναφέρει αυτήν και αυτός ετι ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων (+ 386) την δε σιωπήν αυτού οι μεν εξηγούσιν ως προελθοϋσαν εκ της επιθυμίας του αγίου Κυρίλλου ίνα μή παραπέμψη εις ιουδαϊκήν παράδοσιν, τινες δ’ εκ της παντελούς ελλείψεως τοιαύτης παραδόσεως εν Ίεροσολύμοις. Την τελευταίαν ταύτην γνώμην αποδέχεται ο ρώσος Ε. Πολιάνσκης, όστις αντιθέτως τη γνώμη άλλων επιστημόνων και δη του A. Dilman καi C. Wilson θεωρούντων την εν λόγω παράδοσιν ως ιουδαϊκής προελεύσεως (Πρβλ. «Νέαν Σιών» Δ, 330 εξ.) εν ειδική αυτού πραγματεία (εν τω περιοδικώ της Ακαδημίας Καζάν 1908 Ιουλίου — Αυγούστου σ. 137 εξ.), καταλήγει εις το συμπέρασμα ότι «η παράδοσις περί του Αδάμ εν Γολγοθά είνε Χριστιανικής προελεύσεως εμφανισθείσα το πρώτον, κατά πάσαν πιθανότητα εν τη Αλεξανδρινή Σχολή εκ της τάσεως του εξηγήσαι την ευαγγελικήν έκφρασιν «κ ρ α ν ί ο υ τ ό π ο ς». Ένεκα τούτου «εμορφώθη εν Αλεξανδρεία το απόκρυφον περί ενταφιασμού του Αδάμ υπό του Σήμ και του Μελχισεδέκ εν τω λόφω του Γολγοθά».
_______________________
*Στο βράχο παρατηρούμε μια σχισμή από την οποία το Αίμα Του Εσταυρωμένου έπεσε στο κρανίο του Αδάμ. Από αυτή την παράδοση εμπνέεται η βυζαντινή αγιογραφία και τοποθετεί στη βάση του Σταυρού το κρανίο του πρωτόπλαστου.
ΠΗΓΗ : "ΝΕΑ ΣΙΩΝ", έτος Ε΄, 1908, τομ. Ζ΄, σ. 745. ,