Σάββατο 23 Απριλίου 2016

Ένα βλάσφημο παιδί

Ότι σε μερικά παιδιά η είσοδος της Βασιλείας των ουρανών κλείεται από τους γονείς, όταν
ανατρέφονται άσχημα από αυτούς.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
Πρέπει βέβαια να πιστεύσουμε πως όλα τα βαπτισμένα νήπια, που πεθαίνουν σε αυτή τη νηπιακή ηλικία, εισέρχονται στην Βασιλεία των Ουρανών. Αντίθετα δεν πρέπει να πιστεύσουμε πως εισέρχονται στα ουράνια βασίλεια όλα τα παιδιά, αυτά δηλαδη που μπορούν ήδη να μιλήσουν, γιατί σε αρκετά παιδιά κλείεται η πόρτα, αυτά δηλαδή που μπορούν να μιλήσουν, γιατί σε αρκετά παιδιά κλείεται  η πόρτα αυτής της  ουράνιας βασιλείας από τους γονείς τους, εάν ανατρέφονται άσχημα.
Ένας  άνθρωπος πολύ γνωστός σε όλους σε αυτή την πόλη πριν τρία χρόνια είχε ένα γιο ηλικίας, όπως υπολογίζω, πέντε ετών. Τον αγαπούσε κατά πολύ σαρκικό τρόπο και τον ανέτρεφε με χαλαρότητα. Το παιδί  είχε πάρει τη συνήθεια, πράγμα που είναι βαρύ και να το λέει κανείς, μόλις κάτι πήγαινε αντίθετα στις διαθέσεις του, να βλασφημά την Μεγαλωσύνη του Θεού. Αυτό επλήγη από την επιδημία πριν τρία χρόνια και έφθασε κοντά στον θάνατο.
Ενώ το κρατούσε ο πατέρας του στην αγκαλιά του, όπως μου μαρτύρησαν αυτοί  που ήταν παρόντες, το παιδί αντικρύζοντας με τρεμάμενα μάτια  πονηρά πνεύματα να έρχονται σε αυτό, άρχισε να κραυγάζει: «Εμπόδισέ τους πατέρα. Εμπόδισέ τους πατέρα». Και κραυγάζοντας απέστρεψε  την όψη του , για να κρυφθεί από αυτούς μέσα στην αγκαλιά του πατέρα. Όταν εκείνος ρώτησε το τρεμάμενο παιδί  τι βλέπει, αυτό πρόσθεσε: «Μαύροι άνθρωποι ήρθαν, και θέλουν να με πάρουν». Αφού το είπε αυτό,  αμέσως βλασφήμησε  το όνομα της Μεγαλωσύνης του Θεού, και παρέδωσε την ψυχή του.
Δηλαδή για να δείξει ο Παντοδύναμος Θεός, εξαιτίας ποιάς συγκεκριμένης ενοχής παραδόθηκε εκείνο σε τέτοιους εκτελεστές, αυτό το ελάττωμα που ο πατέρας του  δεν θέλησε να του διορθώσει ενόσω ζούσε, αυτό επέτρεψε ο Θεός να το επαναλάβει και την ώρα που πέθαινε. Έτσι αυτός που για  καιρό είχε ζήσει ως βλάσφημος κατά θείαν ανοχήν, παρομοίως κατά θείαν κρίσιν βλασφημώντας απέθανε, ούτως ώστε να αντιληφθεί τη δικιά του ενοχή ο πατέρας του, που παραμελώντας την ψυχή του μικρού του γιού, ανέθρεψε έναν μεγάλο υπόδικο του πυρός της γεέννης.

Αγίου Γρηγορίου του Διαλόγου.


Πηγή: Βίοι αγνώστων ασκητών, Μτφ. Ιωάννου μ., εκδ. Β΄, Άγιον Όρος, 1988, σ. 312-314