Του
Στρατή Μαζίδη
αιφνιδιάσει τους
πάντες, ενδεχομένως και τους συμμάχους
του,ανακοινώνοντας την απόσυρση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Συρία με το αιτιολογικό πως οι στόχοι έχουν γενικά επιτευχθεί.
Με
την κίνηση αυτή ο Πούτιν παραμένει για
άλλη μια ο πρώτος που κινείται στη
σκακιέρα προκαλώντας τις εξελίξεις κι
αφήνοντας τον ανταγωνισμό να παρακολουθεί.
Από
το σημείο αυτό και μετά οι ερμηνείες
παίρνουν φωτιά.
Η
ισραηλινή debka προβάλλει ως αιτία της
ρωσικής απόσυρσης τη διάσταση απόψεων
με την Τεχεράνη, ότι επιθυμεί να συνεχιστεί
ο πόλεμος μέχρι τέλους αλλά και την
απροθυμία του Μπασάρ αλ Ασαντ να
αποσυρθεί.
Στον
αντίποδα όμως έχουμε δύο βασικά δεδομένα.
>
Κατά την έναρξη της ρωσικής εμπλοκής,
η Μόσχα έκανε λόγο για μια ολιγόμηνη
εμπλοκή η οποία μάλιστα κατά πολλούς
θα τερματιζόταν κοντά στις γιορτές.
>
Πριν λίγες εβδομάδες όταν ο Κέρι
συνιστούσε στο Λαβρόφ τη διακοπή των
βομβαρδισμών καθώς θα ξεκινούσαν οι
συνομιλίες της Γενεύης, ο ρώσος ΥΠΕΞ
δήλωνε ότι δε βλέπει το λόγο για κάτι
τέτοιο και πως η Μόσχα θα πολεμήσει την
ISIL και την Al Nusra μέχρι την ολοκληρωτική
τους ήττα.
Από
την άλλη ο Πούτιν απλά ανακοίνωσε την
απόσυρση των δυνάμεων από την Τρίτη.
Δεν προσδιόρισε ούτε το ρυθμό που θα
γίνει αυτή, όπως επίσης δεν αναφέρθηκε
σε κάποια ημερομηνία κατά την οποία θα
έχει ολοκληρωθεί.
Στα
πλαίσια αυτά η απόσυρση θα μπορούσε να
διαρκέσει τόσο, όσο χρειάζεται να κριθεί
η μάχη της Παλμύρα, να εκκαθαριστεί
ακόμη περισσότερο το Χαλέπι και η Χάμα,
να ξεκινήσει η επιχείρηση για το Ιντλέμπ
όπου βρίσκεται ο βασικός όγκος της Al
Nusra.
Επιπλέον
δεν έκανε λόγο για διακοπής όλης της
πολεμικής δραστηριότητας. Ο προσδιορισμός
του πως οι ισορροπίες πλέον στα μέτωπα
έχουν αλλάξει και οι στρατιωτικοί στόχοι
της Ρωσίας ολοκληρωθεί ίσως μας δίνει
ένα στίγμα.
Ωστόσο
όπως επισημαίνει και η debka αξίζει να
σημειωθεί ότι τα ρωσικά πολεμικά πλοία
τόσο στη Μεσόγειο όσο και στην Κασπία
Θάλασσα παραμένουν σε πλήρη ετοιμότητα
να πλήξουν στόχους ανά πάσα στιγμή.
Πέραν τούτου τον περασμένο μήνα ο
συριακός στρατός έκανε μαζικές παραλαβές
αρμάτων μάχης Τ-90 αλλά και βαρέων
αυτοκινούμενων πυροβόλων. Αν ο συριακός
στρατός τροφοδοτείται με προηγμένα
όπλα και πληροφορίες, τότε δύσκολα θα
ανατραπεί η υπέρ του διαμορφωθείσα
κατάσταση στα διάφορα μέτωπα.
Ο
Πούτιν και οι ρώσοι επιτελείς γνωρίζουν
σίγουρα πολύ περισσότερα από όλους.
Άραγε
έκριναν ότι πλέον η κατάσταση είναι μη
αναστρέψιμη για τους τζιχαντιστές και
ήρθε ο καιρός ώστε η Ρωσία να εξέλθει
από τον πόλεμο;
Υπάρχει
πράγματι η διάσταση απόψεων τόσο με το
Ιράν ως προς το πως θα τερματιστεί η
κρίση αλλά και με τον Ασαντ, ο οποίος
επιθυμεί να παραμείνει ή τουλάχιστον
να είναι εκ νέου υποψήφιος;
Η
Αεροπορία μπορεί να μην ολοκληρώνει
έναν πόλεμο αλλά στην προκειμένη
περίπτωση, μαζί πάντα με τη βοήθεια των
πληροφοριών, δύναται να αλλάξει τα
δεδομένα του. Η Συρία το καλοκαίρι
βρισκόταν σε πολύ δύσκολη κατάσταση
ενώ τώρα απελευθερώνει διαρκώς εδάφη.
Αυτό
που έχει ενδιαφέρον να προσέξουμε στο
επόμενο διάστημα είναι αν θα συνεχιστεί
αυτή η τάση φυγής των τζιχαντιστών.
Επίσης
πρέπει να σημειώσουμε δύο ακόμη δεδομένα.
Οι ρωσικοί βομβαρδισμοί δεν επεκτάθηκαν
τελικά στο Ιράκ, οι Κινέζοι ενώ επρόκειτο
από μέρα σε μέρα να ξεκινήσουν αεροπορικές
επιδρομές, δεν το πραγματοποίησαν.
Θα
έχει ακόμη ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε
τη στάση της Τουρκίας τώρα που ο
"μπαμπούλας" απομακρύνεται. Τι θα
πράξει με τους κούρδους στη βόρεια
Συρία; Επίσης τι θα γίνει αν έρθουν σε
αντιπαράθεση ο συριακός στρατός με την
YPG; Τι θα συνέφερε περισσότερο την Αγκυρα
με δεδομένο ότι όλοι οι σχεδιασμοί της
για την περιοχή δεν τελεσφόρησαν;
Το
μόνο σίγουρο είναι πως η ανακοίνωση
αυτή ήρθε σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή με
την κορύφωση της μάχης της Παλμύρας και
με την ISIL να έχει αρχίσει να αισθάνεται
ιδιαίτερα άβολα στην επαρχία της Ράκκα.
Η
άποψη πως ο Πούτιν βαρέθηκε την ξεροκεφαλιά
της Τεχεράνης και την επιθυμία του
Ασαντ, έχει ένα επιχείρημα ωστόσο εδώ
η Ρωσία ξόδευε άπειρες ώρες και πυρομαχικά
ενώ οι σχέσεις της με την Τουρκία έχουν
οδηγηθεί σε οριακό σημείο. Άρα δε χωρούν
πείσματα ή θυμικά. Ο ρώσος πρόεδρος
διαθέτει σίγουρα ένα σχέδιο στο μυαλό
του. Δε θα παραιτηθεί από μια συμμαχική
του χώρα στη Μεσόγειο. Το τι είναι αυτό
το σχέδιο μένει να αποκαλυφθεί προοδευτικά
στην πράξη, όπως επίσης ο ρυθμός της
απόσυρσης και το αν θα διατηρηθεί η
ρωσική πολεμική αεροπορική εμπλοκή και
σε ποιο βαθμό.
http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2016/03/blog-post_177.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου