Η ζωή εἶναι ὄμορφη. Πόσα θαυμαστά πράγματα δημιούργησε ὁ καλός Θεός μας γιά νά ζήσουμε ἐμεῖς!
Ἄς κοιτάξουμε γύρω μας γιά λίγο καί ἄς ἀναλογιστοῦμε ὅτι καί τό πιό μικρό λουλουδάκι πού ὑπάρχει εἶναι τόσο δυνατό ὅσο καί ἡ καρδιά ἑνός ἀνθρώπου.
Ὁ ἄνθρωπος ὅμως, πληγώνει τήν καρδιά του καί τήν κάνει νά πονᾶ, μέσα ἀπό τό ἄγχος, τή μοναξιά, τούς γρήγορους ρυθμούς, καί τήν ἁμαρτία.
Ὅλοι πλέον ζητᾶμε τήν καταξίωση καί τήν δόξα γιά τά ἐπιτεύγματά μας στά ὑλικά ἀγαθά, χάνοντας τό βαθύτερο νόημα τῆς ζωῆς, τήν πνευματική ζωή, δηλαδή, τήν ἀπόδραση ἀπό τόν κακό μας ἑαυτό, τίς κακές μας συνήθειες καί ἀπ’ ὅ,τι μᾶς κρατᾶ δεμένους στήν χαμοζωή.
Ἡ πνευματική ζωή μᾶς κάνει νά βλέπουμε μέ ἄλλη ὄψη τήν καθημερινότητα. Μᾶς δίνει δύναμη, εὐφορία καί ἀγάπη πρός τούς συνανθρώπους μας.
Τί πιό ὄμορφο ἀπό τό νά ποῦμε μιά καλημέρα στόν συνάνθρωπό μας, μέσα ἀπό τά φυλλοκάρδια μας, δίχως μνησικακίες, ἔχθρες καί πονηρές σκέψεις!
Τί πιό ὄμορφο ἀπό τό νά προσφέρουμε ἀλληλεγγύη σέ ἀνθρώπους πού μᾶς ἔχουν πραγματικά ἀνάγκη!
Μέ ἕνα πιάτο φαγητό καί ἕνα χαμόγελο βοηθᾶμε τόν καταπονεμένο συνάνθρωπο καί ἀδερφό μας νά συνεχίσει τή ζωή του καί νά χαμογελάσει ξανά ἡ καρδιά του.
Ἄς ἀλλάξουμε αὐτόν τό δρόμο, τό δρόμο τῆς κακίας, τῆς φιλαργυρίας, τῆς ἀπέχθειας καί τῆς ἀναποτελεσματικότητας καί ἄς στραφοῦμε στό δρόμο τοῦ Θεοῦ πού πάντοτε μᾶς περιμένει μέ ἀνοιχτές ἀγκάλες καί στοργή, συγχωρῶντας μας ὅλες μας τίς ἁμαρτίες μέ τίς ὁποῖες Τόν πληγώσαμε.
Ἄς διώξουμε ὅλες τίς ἀρνητικές σκέψεις καί ἄς κοιτάξουμε τόν οὐρανό.
Ἕναν οὐρανό ὁ ὁποῖος ἔχει λαμπερές ἡμέρες ἀλλά καί σύννεφα τά ὁποῖα ὅμως δέν διαρκοῦν πολύ, καθώς πάντοτε ξεπροβάλλει ὁ ἥλιος ἀπό μέσα.
Ἔτσι εἶναι καί ἡ καρδιά μας, ἀρκεῖ πάντοτε νά τήν βοηθοῦμε νά ξεπροβάλλει ἡ φωτεινή καί χαμογελαστή πλευρά της, δίχως νά τήν ἀφήνουμε νά τήν ἐπισκιάζουν οἱ κακές σκέψεις.
ΚΙΒΩΤΟΣ – ΠEPIOΔIKH EKΔOΣIΣ KATHXHTIKΩN ΣXOΛEIΩN IEPAΣ MHTPOΠOΛEΩΣ MEΣΣHNIAΣ, ΤΕΥΧΟΣ 24 – ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2009