Το καθεστώς στη γειτονική Τουρκία έχει απολέσει πλήρως την ψυχραιμία του με τις εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας. Δεν αποτελεί ως εκ τούτου έκπληξη η χρήση σκληρής γλώσσας τόσο κατά της χώρας μας όσο και κατά της Ε.Ε. Εμείς, ως συνήθως, τείνουμε στην καλλιέργεια πνεύματος γενικευμένης ανησυχίας, αν όχι πανικού.
Ίσως ο Ερντογάν να προσφέρει και στη δική μας κυβέρνηση διέξοδο από τα δικά της αδιέξοδα μπροστά στην ογκούμενη οικονομική κρίση. Για άλλου είδους κρίση δεν γίνεται λόγος, αφού σχεδόν οι πάντες έχουν υιοθετήσει την υλιστική ερμηνεία της ιστορίας.
Από το 1930, μετά τη συνθήκη ελληνοτουρκικής φιλίας, την οποία υπέγραψαν οι Βενιζέλος και Κεμάλ, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις υιοθέτησαν την πολιτική Βενιζέλου. Σύμφωνα μ’ αυτήν η Τουρκία είναι χώρα δημοκρατική και με καλές διαθέσεις έναντι των γειτόνων της, με τους οποίους επιδιώκει την ειρηνική συνύπαρξη. Κίνδυνος θα υπάρξει, αν ποτέ επανέλθουν στην εξουσία οι ισλαμιστές. Με την πάροδο του χρόνου προσετέθη και η αντίληψη ότι η Τουρκία αποτελεί ισχυρή περιφερειακή δύναμη και, ως εκ τούτου, κάποιες από μέρους της προκλήσεις θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται με αυτοσυγκράτηση, προκειμένου να αποφευχθεί θερμό επεισόδιο. Η πολιτική αυτή με τις άκρως αντιφατικές θέσεις κατέστησε τη χώρα μας περίγελως των πάντων.
Πριν φθάσουμε στην ανάλυση των συμβαινόντων σήμερα, ας κάνουμε μικρή ιστορική αναδρομή. Συνήθως υπερτονίζεται η προσπάθεια κάποιων Ευρωπαίων ηγετών για τη σύσφιξη των σχέσεων των χωρών της δυτικής Ευρώπης και υποεκτιμάται ο τρόμος των λαών εξ αιτίας του ψυχρού πολέμου αμέσως μετά τη λήξη του Β΄ μεγάλου πολέμου του 20ου αιώνα. Στα πλαίσια της αντιπαράθεσης σχηματίστηκαν οι στρατιωτικές συμμαχίες του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Στα πλαίσια διεύρυνσης του ΝΑΤΟ έγιναν μέλη του ταυτόχρονα (1952) η Ελλάς και η Τουρκία. Στη συνθήκη φιλίας προσετέθη και η άλλη της συμμαχίας! Βέβαια το πόσο φιλική υπήρξε η Τουρκία έναντι της Ελλάδος το έδειξε κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, όταν κατακράτησε τρόφιμα, που οι ομογενείς μας της Κωνσταντινούπολης είχαν συγκεντρώσει για τον χειμαζόμενο λαό της Αθήνας, και στη συνέχεια εξόντωσε αυτούς οικονομικά επιβάλλοντας δυσβάσταχτους φόρους! Τέλος πάντων, ως μέλη της ίδιας στρατιωτικής συμμαχίας θα μπορούσαμε να επιλύουμε πλέον τις διαφορές μας στο πεδίο των διαπραγματεύσεων με διαιτητές τους συμμάχους μας.
Το πόσο ανεδαφική ήταν η αισιοδοξία μας αυτή φάνηκε τρία έτη αργότερα, όταν η τουρκική κυβέρνηση, με την υποκίνηση των συμμάχων μας Άγγλων, οργάνωσε παραστρατιωτικές ομάδες, οι οποίες προκάλεσαν μύρια δεινά στους ομογενείς μας της Κωνσταντινούπολης (Σεπτεμβριανά). Οι σύμμαχοί μας αντιμετώπισαν την αντιπαράθεση των δύο «συμμάχων» συνιστώντας αυτοσυγκράτηση! Γνωρίζουμε ότι οι Ρωμηοί της Πόλης πλήρωσαν την επιμονή να φέρουμε το κυπριακό στον ΟΗΕ παρά τις υποδείξεις των «συμμάχων» μας Άγγλων να μην ανακινήσουμε το θέμα! Είκοσι έτη αργότερα οι «σύμμαχοι» μας τιμώρησαν για το θράσος να οργανώσουμε ένοπλο αγώνα για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού από τη Μεγαλόνησο! Αφού, ως «υπερασπιστές της ελευθερίας των λαών» οι ηγέτες των ΗΠΑ, επέβαλαν στη χώρα μας δικτατορία, προετοίμασαν το έδαφος για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Έκτοτε οι προκλήσεις είναι συνεχείς και οι αεροπόροι μας καθημερινά απογειώνονται για να ανακόψουν τους εισβολείς στους αιθέρες μας. Οι «σύμμαχοί» μας απλά προεδρεύουν και συνεχίζουν να ζητούν αυτοσυγκράτηση!
Το 1981 η χώρα μας κατέστη ισότιμο μέλος της ΕΟΚ, που αργότερα μετονομάστηκε σε ΕΕ. Επιχειρήθηκε να πεισθεί ο λαός ότι ήταν αυτή μεγάλη επιτυχία του πρωθυπουργού της χώρας, ο οποίος έλαβε και τον τίτλο του εθνάρχη! Επιχειρήθηκε ακόμη να πεισθεί ο λαός ότι θα έπαυαν πλέον οι τουρκικές προκλήσεις, καθώς τα σύνορα της χώρας μας ήταν συνάμα και σύνορα της ΕΟΚ! Αλλά γιατί θα εγγυάτο η ΕΟΚ το απαραβίαστο των συνόρων μας όταν προηγουμένως είχε αποφύγει να πράξει το ίδιο το ΝΑΤΟ; Οι ενδοτικές ελληνικές κυβερνήσεις τρέφουν διαχρονικά τον λαό μας με μύθους!
ΤΟ Σύμφωνο της Βαρσοβίας διαλύθηκε με την κατάρρευση του κομμουνισμού. Η Τουρκία αναβαθμίστηκε ως περιφερειακή δύναμη στην προσπάθεια να προσεταιριστεί τις ισλαμικές χώρες της πρώην ΕΣΣΔ για λογαριασμό των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Η επιχείρηση δεν υπήρξε επιτυχής. Τότε ανέλαβε άλλον ρόλο, την παροχή δηλαδή παντοίων διευκολύνσεων στις στρατιωτικές επιχειρήσεις που σχεδίαζαν οι ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή για τα συμφέροντα οικονομικών κύκλων και του Ισραήλ! Έτσι η χώρα μας υπήρξε μονίμως αδικούμενη. Το χειρότερο είναι ότι της ανέθεσαν οι Ευρωπαίοι «εταίροι» της επί σειράν ετών τον άχαρο ρόλο να προβάλλει αντιρρήσεις στη σύσφιξη των σχέσεων Τουρκίας - ΕΕ. Κάποτε βέβαια έπεσαν τα προσωπεία, γι’ αυτό και καταλήξαμε στην πρόσφατη άνευ ουσίας απόφαση του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, η οποία προκάλεσε την απειλητική αντίδραση του Ερντογάν, του σουλτάνου όπως τον αποκαλούν ιδιαίτερα μετά την κατάπνιξη του πραξικοπήματος κατά το παρελθόν θέρος. Εκφράζουν οι «εταίροι» μας τη δημοκρατική τους ευαισθησία! Ποιοι; Οι ένοχοι του αφανισμού πλήθους φτωχών χωρών με κομπάρσους και τους Νεοέλληνες!
Οι ισλαμιστές ανήλθαν στην εξουσία το 2003 και την κατέχουν έκτοτε. Μήπως δικαιώνεται η πολιτική που πρέσβευε ότι η άνοδος αυτών θα σημάνει περίοδο αστάθειας και έντασης στην περιοχή; Είναι πράγματι ο Ερντογάν αλαζόνας ηγέτης πρόθυμος να συγκρουστεί με τους πάντες; Αμφιβάλλω πολύ. Ελπίζω να αποδειχθεί συν τω χρόνω ετεροκινούμενος σε διατεταγμένη υπηρεσία. Άλλωστε ο ρόλος της Τουρκίας στη διάλυση των χωρών Ιράκ και Συρίας έχει πλήρως αποκαλυφθεί.
Η Τουρκία αντιμετωπίζει πλήθος εσωτερικών προβλημάτων. Ο αγώνας των Κούρδων για ανεξαρτησία έχει μετατρέψει το τουρκικό Κουρδιστάν σε εμπόλεμη περιοχή. Τρομοκρατικά κτυπήματα αναστατώνουν τη χώρα απ’ άκρου σ’ άκρο! Την ευθύνη για κάποια αναλαμβάνει ο ISIS. Γιατί άραγε; Η οικονομία της χώρας έχει δεχθεί ισχυρά πλήγματα εξ αιτίας της μείωσης του τουριστικού ρεύματος και του μηδενισμού σχεδόν των εξαγωγών της προς την Ρωσία. Οι μέχρι παραλογισμού εξοπλισμοί συμβάλλουν στην επίσπευση της κατάρρευσής της. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ολοένα και περισσότεροι Τούρκοι πολίτες εκφράζονται θαρρετά για την καταγωγή τους από Αρμένιους και Ρωμιούς. Σ’ όλους τους νομούς των παραλίων του Αιγαίου και στην Ανατολική Θράκη πλην Κωνσταντινούπολης επικρατούν οι πολιτικοί αντίπαλοι του Ερνογάν, οι οποίοι αποστασιοποιούνται πλέον από το παντουρκικό ιδεολόγημα που επιχείρησε να επιβάλει ο Κεμάλ! Οι Αλεβίτες, περισσότεροι από 12 εκατομμύρια, αισθάνονται πολίτες δεύτερης κατηγορίας και τα μηνύματα για κρυπτοχριστιανούς καταφθάνουν ολοένα και πιο αισιόδοξα! Η Τουρκία είναι ένα ηφαίστειο. Δεν γνωρίζουμε αν οι ΗΠΑ θέλουν να εκραγεί ή όχι. Πάντως ένα είναι βέβαιο: Δεν έχουν την παραμικρή διάθεση ΝΑΤΟ και ΕΕ να σκύψουν επάνω από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας εξ αιτίας των τουρκικών προκλήσεων. Ακόμη και η Αλβανία και τα Σκόπια μας προκαλούν και εμείς πιστεύουμε ότι στις προκλήσεις εξωθεί τις χώρες αυτές η Τουρκία, ενώ είναι πασιφανές ότι ελέγχονται πλήρως από τις ΗΠΑ.
Η απειλή του Ερντογάν να ακυρώσει τη συμφωνία με την ΕΕ για τους πρόσφυγες ουδόλως θορύβησε τους της ΕΕ. Παραμένουν ήσυχοι έχοντας επιτύχει το φραγμό των συνόρων μας με την εντολή των ΗΠΑ προς τα Σκόπια. Και στα νησιά μας πλέον οι κάτοικοι εγγίζουν τα όρια της αντοχής τους. Τελικά μήπως εκείνο, που τους ενδιαφέρει, τώρα που υπερεξοπλίζεται η γειτονική χώρα, είναι να εξασφαλίσουν κάποια παραγγελία και από τους πεινώντες Έλληνες; Μήπως είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε φίλους, συμμάχους και εταίρους ούτε και είχαμε ποτέ;
Τελικά, ας υποθέσουμε ότι ενισχύουμε τους εξοπλισμούς μας. Ισχύει ακόμη το «εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης»; Πολύ αμφιβάλλω, καθώς ο αρρωστημένος διεθνισμός προβάλλεται ως κυρίαρχο ιδεολόγημα και ο πατριωτισμός ποινικοποιείται. Και αυτό είναι το μείζον πρόβλημα των Νεοελλήνων, όχι η απειλή της Τουρκίας.