Ιησού, Υιέ του Θεού, ο πραυς και ταπεινός τη καρδία, κατάπεμψον κατά το μέγα και πλούσιον έλεος Σου και εν ταις καρδίαις ημών το πνεύμα της ειρήνης και της πραότητος, ίνα
ειρηνεύοντες εκ του κακίστου πάθους του θυμού, μνημονεύομεν αεί της ενδόξου και φοβερού ονόματος Σου μετά καρδίας γαληνιώσης. Ιησού, το αρνίον το άκακον, το προσφερόμενον ενώπιον του ουρανίου Πατρός θυσία υπέρ ημών των αμαρτωλών και αχρείων, επάκουσον ημών εν τη ώρα ταύτη δεομένων σου και ελευθέρωσον ημάς εκ του φοβερού του θυμού πάθους, διότι απολλύμεθα εξ αυτού και δεν δυνάμεθα ποτέ να αφιερωθώμεν εις την αγάπην Σου και εις το θέλημα Σου το άγιον, ενόσω υπο του πάθους τούτου κατεχόμεθα. Ιησού ανεξίκανε ο επι του Σταυρού υπέρ των σταυρωσάντων σε προς τον ουράνιον σου Πατέρα προσευχόμενος, ποίησον και ημάς τοιούτους, ώστε να προσευχόμεθα υπέρ των επηρεαζόντων και κακοποιούντων ημάς, ίνα ούτο γενώμεθα μιμηταί σου και δοξάζεται και δι’ημών το Πανάγιον Όνομα Σου, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Κύριε ρύσαι με από θυμού και οξυχολίας, και δώρησαι μοι πραότητα και μακροθυμίαν. Κύριε, ρύσαι με από του ψεύδους και της καταλαλίας και της κατακρίσεως, και δώρησαι μοι εν πάση αληθεία και συμπάθεια προσέχειν και ομιλείν εν τω συντυγχάνειν με τοις αδελφοίς μου. Κύριε, ρύσαι με από της καυχήσεως και της αργολογίας και δώρησαι μοι ταπείνωσιν και σιωπήν. Κύριε, ρύσαι με από των παραπτωμάτων της γλώττης μου, ότι καθ’ εκάστην αμαρτάνω δι’αυτής ο τάλας και ούκ αισθάνομαι. Κύριε ρύσαι με από της ολεθρίου κενοδοξίας και καθάρισον με από των κρυφίων μου.
Κύριε, δώρησαι μοι ταπεινοφροσύνην βαθείαν, αήττητον και κατάνυξιν τη καρδία μου, όπως κλαύσω τας ανομίας μου και εξάλειψον πάσας τας αμαρτίας μου, και εν μετανοία αληθεί και εξομολογήσει, και εν συνειδότι ακαταγνώστω και εν πίστι καθαρά και αμώμητω την εμήν ευδόκησον τελευτήν. Πρεσβείαις της Παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και πάντων σου Αγίων.
Αμήν.