Βιογραφία- ο τολμηρός μαθητής-υμνολογία
Ο Άγιος Νέστορας ήταν πολύ νέος στην ηλικία, ωραίος στην όψη και γνώριμος του Αγίου και ενδόξου Δημητρίου
Ὁμοῦ Λυαῖον καὶ λύμην τὴν τῆς πλάνης,
Κτείνας ὁ Νέστωρ, τέμνεται διὰ ξίφους.
Εἰκάδι ἑβδομάτῃ ἀποκέρσαν Νέστορα κεδνόν.
Ο Άγιος Νέστορας, λοιπόν, βλέποντας ότι ο αυτοκράτωρ Διοκλητιανός χαιρόταν για τις νίκες κάποιου σωματώδους βαρβάρου, ονομαζόμενου Λυαίου, μίσησε την υπερηφάνεια του. Βλέποντας όμως και τα θαύματα του Αγίου Δημητρίου, πήρε θάρρος. Πήγε λοιπόν στη φυλακή, όπου ήταν κλεισμένος ο Μεγαλομάρτυρας, και έπεσε στα πόδια του. Δούλε του Θεού Δημήτριε, είπε, εγώ είμαι πρόθυμος να μονομαχήσω με το Λυαίο, γι' αυτό προσευχήσου για μένα στο όνομα του Χριστού. Ο Άγιος, αφού τον σφράγισε με το σημείο του τιμίου Σταυρού, του είπε ότι και το Λυαίο θα νικήσει και για το Χριστό θα μαρτυρήσει. Τότε, λοιπόν, ο Νέστορας μπήκε στο στάδιο χωρίς φόβο και ανεφώνησε: «Θεὲ τοῦ Δημητρίου, βοήθει μοί». Και αφού πολέμησε με το Λυαίο, του κατάφερε δυνατό χτύπημα με το μαχαίρι του στην καρδιά και τον θανάτωσε.
Εξοργισμένος τότε ο Διοκλητιανός, διέταξε και σκότωσαν με λόγχη τον Νέστορα, αλλά και το Δημήτριο. Έτσι, μ' αυτή του την ενέργεια ο Άγιος Νέστορας δίδαξε ότι σε κάθε ανθρώπινη πρόκληση πρέπει να αναφωνούμε: «Κύριος ἐμοὶ βοηθός, καὶ οὐ φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι ἄνθρωπος;» (Ψαλμός νε' 5). Ο Κύριος είναι βοηθός μου και δε θα φοβηθώ. Τι θα μου κάνει οποιοσδήποτε άνθρωπος;
***
Άγιος Νέστορας-Ο τολμηρός μαθητής
π. Βασίλειος Ι. Καλλιακμάνης
α) Η μαθητεία σε ικανό διδάσκαλο και έμπειρο πνευματικό πατέρα θεωρείται απαραίτητη για όποιον θέλει να μυηθεί στη χριστιανική ζωή. Αυτή δεν μεταδίδεται απλώς με λόγους και βιβλία. Μεταγγίζεται δια του παραδείγματος. Στο Συναξάρι του Αγίου Δημητρίου αναφέρεται, ότι αυτός καταγόταν «από την πόλιν Θεσσαλονίκην, ευσεβής ων άνωθεν από τους γονείς του, και διδάσκαλος της εις τον Xριστόν πίστεως». Παράλληλα ήταν στρατηγός των Ρωμαϊκών στρατευμάτων της Θεσσαλίας και ανθύπατος Ελλάδος. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να καλλιεργεί την χριστιανική ευσέβεια και να μυσταγωγεί πολλούς μαθητές στην ευαγγελική αλήθεια.
β) Εκείνος που εμπνέεται από το αναστάσιμο κήρυγμα του Ευαγγελίου δεν το κρατά μόνο για τον εαυτό του· επιθυμεί να το μεταδώσει και στους άλλους. Εκείνος που υφίσταται την «πνευματική αλλοίωση», την «ευπρεπεστάτην», όπως διδάσκουν τα λειτουργικά κείμενα, θέλει να μυηθούν και άλλοι στη ζωή του Πνεύματος. Μεταξύ των μαθητών του αγίου Δημητρίου διακρίθηκε ο άγιος Νέστορας, που η Εκκλησία τιμά στις 27 Οκτωβρίου.
Ο Άγιος Δημήτριος ευλογών τον Άγιο Νέστορα
γ) Η γνωστοποίηση ότι ο Δημήτριος όχι μόνο ήταν χριστιανός, αλλά δίδασκε την πίστη σε κύκλο μαθητών, είχε ως αποτέλεσμα την καθαίρεσή του από το στρατιωτικό αξίωμα και τη φυλάκισή του. Ο Καίσαρας Γαλέριος ήταν ιδιαίτερα αυστηρός με τον νεαρό αξιωματικό. Επιπλέον θέλοντας να εορτάσει τη νίκη του κατά των Σκυθών, οργάνωσε μονομαχίες στο στάδιο της Θεσσαλονίκης, όπου ο γιγαντόσωμος Λυαίος καυχιόταν αλαζονικά και προκαλούσε τους φοβισμένους χριστιανούς.
δ) Σε εποχή που η χριστιανική πίστη βρισκόταν σε διωγμό και οι χριστιανοί οδηγούνταν στις αρένες ως βορρά άγριων θηρίων, στις φυλακές και στο μαρτυρικό θάνατο, ποιος θα τολμούσε να αντισταθεί ; Κι όμως, ο τολμηρός μαθητής του Δημητρίου, ο Νέστορας, οπλισμένος με θάρρος και ανδρεία εισέρχεται εκουσίως στο στίβο, για να δώσει τον καλό αγώνα. Δεν υπολογίζει την υπεροχή του αντιπάλου, δεν κάμπτεται στις εχθρικές ιαχές του πλήθους.
ε) Προφανώς έρχεται στο νου του αυτό που είχε διδαχθεί από το διδάσκαλό του: Ότι μπορεί οι χριστιανοί να είναι φαινομενικά αδύναμοι και να διώκονται, αλλά η δύναμή τους είναι εσωτερική, πνευματική και «εν ασθενεία τελειούται» (βλ. Β΄Κορ. 12,9). Ενθυμείται την άνιση μάχη που έδωσε ο Δαβίδ απέναντι στο Γολιάθ και βγήκε νικητής. Εμπνέεται από την παρρησία και την στερεότητα της πίστεως του διδασκάλου του, ο οποίος θυσίασε επίγεια δόξα, αξιώματα και πλούτη για την αλήθεια του Χριστού.
στ) Ο Νέστορας προσφεύγει στο φυλακισμένο Δημήτριο και σύμφωνα με το Συναξαριστή του λέει: «Δούλε του Θεού, θέλω να πολεμήσω με τον Λυαίον. Όθεν παρακάλεσαι τον Kύριον διά λόγου μου. O δε Άγιος εσφράγισε το μέτωπον αυτού και είπε. Kαι τον Λυαίον θέλεις νικήσεις, και διά τον Xριστόν θέλεις
μαρτυρήσεις.
Όθεν από τον λόγον τούτον του Aγίου, λαβών θάρρος ο Nέστωρ και δύναμιν εις την ψυχήν του, ευθύς επήδησεν εις το στάδιον. Kαι πολεμήσας με τον Λυαίον, εθανάτωσεν αυτόν. Kαι ούτω κατέβαλε και την υπερηφάνειαν εκείνου, και το καύχημα του βασιλέως».
ζ) «O βασιλεύς λοιπόν εντροπιασθείς, ελυπήθη ομού και εθυμώθη. Kαι επειδή έμαθεν, ότι ο Άγιος Δημήτριος επαρακίνησεν εις τούτο τον Nέστορα, έστειλε στρατιώτας, και επρόσταξεν αυτούς να κατατρυπήσουν με λόγχας τον Άγιον μέσα εις την φυλακήν. Διατί έγινεν αίτιος της σφαγής του Λυαίου. Γενομένου δε τούτου, ευθύς ο μέγας Δημήτριος παρέδωκε την αγίαν του ψυχήν εις χείρας Θεού. Πολλά δε θαύματα και ιατρείας παραδόξους εποίει μετά θάνατον. Έπειτα με προσταγήν του βασιλέως απεκεφαλίσθη και ο Άγιος Nέστωρ». ΄Ετσι διδάσκαλος και μαθητής ως καλοί στρατιώτες του Χριστού δέχθηκαν τον «αμαράντινον της δόξης στέφανον» (βλ. Α΄Πέτρ. 5,4).
***ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ***
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.Ἀθλητὴς εὐσεβείας ἀκαταγώνιστος, ὡς κοινωνὸς καὶ συνήθης τοῦ Δημητρίου ὀφθεῖς, ἠγωνίσω ἀνδρικῶς Νέστωρ μακάριε, τὴ θεϊκὴ γὰρ ἀρωγή, τὸν Λυαῖον καθελῶν, ὡς ἄμωμον ἱερεῖον, σφαγιασθεὶς προσηνέχθης, τῷ Ἀθλοθέτῃ καὶ Θεῶ ἠμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Ἀθλήσας καλῶς, ἀθάνατον τὴν εὔκλειαν, κεκλήρωσαι νῦν· καὶ στρατιώτης ἄριστος, τοῦ Δεσπότου γέγονας, ταῖς εὐχαῖς Δημητρίου τοῦ Μάρτυρος. Σὺν αὐτῷ οὖν Νέστορ σοφέ, πρεσβεύων μὴ παύσῃ ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.
Ὁ Οἶκος
Ῥώμῃ Θεοῦ ἀθλήσας, παμμάκαρ, νικηφόρος ἐδείχθης, τὸν ἐχθρὸν τοῖς ποσὶ καταπατήσας, δεδόξασαι, στεφανίτης σὺν ταῖς χορείαις τῶν σεπτῶν Ἀθλοφόρων Νέστορ ἐφάνης, καὶ Ἀαρὼν ὑπερήρθης Χριστοῦ Ἀθλητά, σὺν Ἄβελ αἷμα τὸ θεῖον σου προσενέγκας, καὶ θρόνῳ θείῳ τοῦ κτίσαντος παρεστώς, σὺν Ἀγγέλων τοῖς τάγμασι, πρεσβεύων μὴ παύσῃ ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.