“Έφυγε” ο Θανάσης Ζαφειρίου,ο μοναδικός επιζών καταδρομέας σ΄ ένα από τα Noratlas που συμμετείχαν στην επιχείρηση ΝΙΚΗ στην Κύπρο το 1974!
Ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος επικοινώνησε αμέσως με τον Α/ΓΕΣ και διέταξε να αποδοθούν στον Καταδρομέα Ζαφειρίου όλες οι προβλεπόμενες τιμές ήρωα!
Στο βίντεο διηγείται τι έζησε εκείνη τη νύχτα.
Ο Κυριάκος Κυριακίδης έχει μεταφέρει τη διήγηση του Θανάση Ζαφειρίου από εκείνη τη δραματική νύχτα για την ιστοσελίδα “Κύπρος Αναδρομές και Γεγονότα”.
«Οι χειριστές ήταν νεκροί και το αεροπλάνο ακυβέρνητο δεχόταν πυρά. Είχαν πάρει φωτιά τα κασόνια με τις χειροβομβίδες δίπλα μου και ένιωθα να καίγομαι. Κοίταξα για αλεξίπτωτο, αλλά δεν βρήκα πουθενά. Άνοιξα την πόρτα του αεροσκάφους και πήδηξα στο κενό».
Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, το ελληνικό πολεμικό αεροσκάφος στο οποίο επέβαινε ο 20χρονος τότε ΛΟΚατζής Θανάσης Ζαφειρίου κατέπεσε και τυλίχτηκε στις φλόγες, παρασύροντας στον θάνατο όλους τους υπόλοιπους επιβάτες- 32 στρατιώτες και πλήρωμα.
«Οι γονείς μου έκαναν κηδεία και τα εννιάμερα, ενώ ήμουν ζωντανός. Από το σοκ ο πατέρας μου υπέστη καρδιακή προσβολή και μερικούς μήνες μετά πέθανε», αναφέρει ο Καταδρομέας Ζαφειρίου, που βρέθηκε 24 ώρες μετά το σωτήριο άλμα του βαριά τραυματισμένος σε ένα χωράφι δίπλα από το αεροδρόμιο της Λευκωσίας, τον Ιούλιο του 1974. Ειδικοί εμπειρογνώμονες υπολόγισαν- με βάση το σημείο συντριβής του πολεμικού αεροπλάνου και το σημείο όπου βρέθηκε ο τότε 20χρονος ΛΟΚατζής- ότι η πτώση του έγινε από ύψος τουλάχιστον 75 μέτρων. Ο Θανάσης Ζαφειρίου επέζησε από θαύμα.
«Δεν θυμάμαι τίποτα από τον εντοπισμό μου. Θυμάμαι καθαρά πως έπεφτα σαν μολύβι στο χώμα. Για 7 μήνες δεν είχα τις αισθήσεις μου και δεν θυμάμαι παρά ελάχιστα από τη νοσηλεία μου στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο 401. Τότε είχαν πει οι γιατροί πως έπρεπε να μου κόψουν το πόδι. Δεν τους άφησα και σήμερα στέκομαι όρθιος- αν και κουτσαίνω λίγο καθώς περπατώ», λέει σήμερα ο κ. Ζαφειρίου, που έχει πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ με την επωνυμία «Το θαύμα»..
Δυστυχώς, η πραγματικά ηρωϊκή αυτή επιχείρηση της Ελληνικής Αεροπορίας ήταν και η μοναδική απο πλευράς Ελλάδος βοήθεια, στις κρίσιμες ώρες που περνούσε η Κύπρος. Ο ηρωϊσμός αυτών που έλαβαν μέρος και η θυσία όσων φονεύθηκαν κατα την εκτέλεσή της, δεν στάθηκαν αρκετά να επηρεάσουν την ροή των γεγονότων.
Θα παραμείνει όμως μια λαμπρή σελίδα δόξας στην Ιστορία της Αεροπορίας μας, και των Δυνάμεων Καταδρομών, έστω και μη πλήρως αναγνωρισμένη.
Τα αεροσκάφη (Nord 2501 Noratlas), που τελικά απογειώθηκαν ακολούθησαν μιά πορεία πάνω απο την πόλη των Χανίων, ανέβηκαν σε ύψος 7000 ποδών, πέρασαν απο τα Λευκα Όρη, κατέβηκαν στα 500 περίπου πόδια και απο εκεί ακολούθησαν μια πορεία νοτιο-ανατολική μέχρι ένα σημείο 34° Β.και 27° Α, και απο εκεί γύρισαν ανατολικά με κατεύθυνση την Κύπρο.
Η περιοχή αυτή βρίσκεται κάτω απο την συνεχή επιτήρηση της Τουρκικής Αεροπορίας και ο εντοπισμός των Νοράτλας θα σήμαινε και την σίγουρη καταστροφή τους.Τα πληρώματα των Νοράτλας γνώριζαν οτι στο ταξίδι αυτό θα ήσαν μόνοι, δεν θα υπήρχαν Ελληνικά μαχητικά για προστασία τους.Η μόνη τους προστασία θα ήταν το σκοτάδι και το στοιχείο του αιφνιδιασμού.
Σε όλη την διάρκεια της πτήσης δεν υπήρχαν ραδιοβοηθήματα, αφού αυτά ήσαν εκτός ενεργείας λόγω της εμπόλεμης κατάστασης, ούτε σημεία αναφοράς για προσανατολισμό, και εδώ επιστρατεύθηκαν οι ικανότητες των ραδιοναυτίλων.
Πολλά απο τα αεροσκάφη πετούσαν σχεδόν σύρριζα με την επιφάνεια της θάλασσας (μιά πολύ επικίνδυνη κατάσταση, όπου το παραμικρό λάθος των χειριστών σήμαινε συντριβή του αεροσκάφους και ακαριαίο θάνατο για το πλήρωμα και τους επιβαίνοντες).
Τα Νοράτλας δεν πετούσαν σε σχηματισμό, ούτε είχαν οπτική επαφή μεταξύ τους.Πετούσαν ανεξάρτητα, με μιά γενική ιδέα του που περίπου πετούσε το προηγούμενο ή το επερχόμενο αεροσκάφος.
Η πτήση πρός την Κύπρο έπρεπε να διαρκέσει δύο περίπου ώρες για τα αργοκίνητα και βαρυφορτωμένα μεταγωγικά.
Αρκετά απο αυτά παρουσίασαν βλάβες, όμως τα πληρώματά τους κατάφεραν να τα πάνε στον προορισμό τους.
Πρίν την αναχώρηση της αποστολής, τα πληρώματα των Νοράτλας ενημερώθηκαν οτι οι Κυπριακές δυνάμεις οι οποίες είχαν τον έλεγχο του αεροδρομίου, είχαν ειδοποιηθεί για την άφιξη των Ελληνικών αεροσκαφών και είχαν διαταχθεί να μήν ανοίξουν πύρ κατα την προσέγγισή τους.
Τα Νοράτλας δεν πετούσαν σε σχηματισμό, ούτε είχαν οπτική επαφή μεταξύ τους.Πετούσαν ανεξάρτητα, με μιά γενική ιδέα του που περίπου πετούσε το προηγούμενο ή το επερχόμενο αεροσκάφος.
Η πτήση πρός την Κύπρο έπρεπε να διαρκέσει δύο περίπου ώρες για τα αργοκίνητα και βαρυφορτωμένα μεταγωγικά.
Αρκετά απο αυτά παρουσίασαν βλάβες, όμως τα πληρώματά τους κατάφεραν να τα πάνε στον προορισμό τους.
Πρίν την αναχώρηση της αποστολής, τα πληρώματα των Νοράτλας ενημερώθηκαν οτι οι Κυπριακές δυνάμεις οι οποίες είχαν τον έλεγχο του αεροδρομίου, είχαν ειδοποιηθεί για την άφιξη των Ελληνικών αεροσκαφών και είχαν διαταχθεί να μήν ανοίξουν πύρ κατα την προσέγγισή τους.
Υπάρχουν πολλές αλληλοσυγκρουόμενες εκδοχές για το άν δόθηκε τέτοια διαταγή, τί περιείχε, σε ποιούς δόθηκε και απο ποιούς, και πότε.
Γεγονός είναι ότι τα αεροσκάφη που επιχειρούσαν να προσγειωθούν, δέχθηκαν καταιγιστικα πυρά απο πολλές κατευθύνσεις, μέσα και έξω απο το αεροδρόμιο.Τα πυρά προήρχοντο απο Ελληνοκυπριακές θέσεις αντιαεροπορικών, καθώς και απο διάφορους πολίτες που είχαν πάρει θέσεις γύρω απο το αεροδρόμιο και έβαλλαν κατα των Νοράτλας με ότι όπλο είχαν διαθέσιμο.
Αργότερα, απο διάφορες μαρτυρίες προέκυψε οτι , περιμένοντας Τουρκική επίθεση, και μή γνωρίζοντας ότι θα έρχονταν ενισχύσεις απο την Ελλάδα , θεώρησαν ότι τα αεροσκάφη που πλησίαζαν ήσαν σίγουρα Τουρκικά.
Τα αεροσκάφη “Νίκη 1″ , ” Νίκη 2″ και ” Νίκη 3″ κατάφεραν να προσγειωθούν αποβιβάζοντας τους καταδρομείς και τα εφόδια που μετέφεραν.
Το αεροσκάφος “Νίκη 4 ” δέχθηκε πολλά βλήματα αντιαεροπορικών, πήρε φωτιά και συνετρίβη δυό μίλια πριν τον διάδρομο του αεροδρομίου.Όλοι οι επιβαίνοντες, πλήρωμα και καταδρομείς εκτός ενός,σκοτώθηκαν.
Το αεροσκάφος “Νίκη 7 ” εβλήθη σε πολλά σημεία, ο ένας κινητήρας του εξερράγη, ο δεύτερος πήρε φωτιά, αλλά το ηρωϊκό του πλήρωμα κατάφερε να το προσγειώσει.Δύο απο τους καταδρομείς που μετέφερε σκοτώθηκαν και 11 τραυματίστηκαν, απο τα πυρά που σχεδόν διέλυσαν την άτρακτο.
Τα ακολουθούντα Νοράτλας βρέθηκαν σε έναν καταιγισμό πυρών κάθε είδους όπλων, αλλά τα πληρώματά τους με υπεράνθρωπες προσπάθειες και ηρωϊσμό τα προσγείωσαν εκπληρώνοντας στο ακέραιο το καθήκον τους.
Κάποιοι απο τους χειριστές των αεροσκαφών , ελπίζοντας οτι το αεροδρόμιο ήταν ακόμη σε Ελληνικά χέρια, σε μιά απελπισμένη προσπάθεια να δηλώσουν την εθνικότητά τους άναβαν όλα τα φώτα των Νοράτλας, κατα την τελική φάση της προσγείωσης.Αυτό, λίγο επηρέασε αυτούς που πυροβολούσαν απο το έδαφος, αλλά τουλάχιστον τα τελευταία αεροσκάφη δέν είχαν απώλειες, άν και όλα έφεραν σημάδια απο τα πυρά που δέχτηκαν.
Όταν καθυστερημένα διαπιστώθηκε ότι τα αεροσκάφη που επιχειρούσαν να προσγειωθούν ήσαν Ελληνικά, τα πυρά απο το έδαφος άρχισαν να αραιώνουν και τέλος σταμάτησαν.
Ήταν όμως πλέον αργά για δύο απο τα Νοράτλας και 33 αεροπόρους και καταδρομείς.
Τελευταίο, και λίγο πρίν το πρώτο φώς προσγειώθηκε το “Νίκη 15 ” που μετέφερε τα πυρομαχικά της Α΄Μοίρας Καταδρομών.
Όλα τα αεροσκάφη που προσγειώθηκαν στην Λευκωσία απογειώθηκαν για το ταξίδι της επιστροφής, εκτός απο το άτυχο Νίκη 4″ και τρία ακόμη Νοράτλας.