Γλυκό ’ναι τό φθινόπωρο, σάν μαραζών’ ἡ φύση
καί σάν ὁ ἥλιος ὁ ζεστός, νωρίς νωρίς θά δύσει.
καί σάν ὁ ἥλιος ὁ ζεστός, νωρίς νωρίς θά δύσει.
Ὁ γαλανός ὁ οὐρανός, σύννεφα θά γεμίσει
καί ἡ βροχή δειλά δειλά, σάν δάκρυ θά κυλήσει.
καί ἡ βροχή δειλά δειλά, σάν δάκρυ θά κυλήσει.
Δροσοσταλιά θά γίνεται, στά φύλλα σάν θά πέσει
καί μέ τ’ ἀνθοῦ τήν εὐωδιά, σάν τό γλυκό θά δέσει.
καί μέ τ’ ἀνθοῦ τήν εὐωδιά, σάν τό γλυκό θά δέσει.
Συστάδες δέντρων μυστικά, θά σιγοψιθυρίσουν
καί ὅταν φυσᾶ ὁ ἄνεμος, γλυκά θά τραγουδήσουν.
καί ὅταν φυσᾶ ὁ ἄνεμος, γλυκά θά τραγουδήσουν.
Θ’ ἀρχίσουν νά φυλλορροοῦν, σάν τό γλυκό τ’ ἀγέρι
ἁπλώσει πάνω τους ζεστά, τό δροσερό του χέρι.
ἁπλώσει πάνω τους ζεστά, τό δροσερό του χέρι.
Φύλλα κιτρινοπράσινα, τρελλό χορό θά στήσουν
κι ὅταν χαϊδέψουνε τήν γῆ, μεμιᾶς θά σταματήσουν.
κι ὅταν χαϊδέψουνε τήν γῆ, μεμιᾶς θά σταματήσουν.
Κανείς ζωγράφος δέν μπορεῖ, πιστά ν’ ἀπεικονίσει
τήν ἁρμονία κι ὀμορφιά,πού βρίσκεται στήν φύση.
τήν ἁρμονία κι ὀμορφιά,πού βρίσκεται στήν φύση.
Ὁ Πλάστης μας ἐποίησε, τά πάντα ἐν σοφίᾳ
καί ἔδωσε στό κάθε τι, τήν πρέπουσα ἀξία.
καί ἔδωσε στό κάθε τι, τήν πρέπουσα ἀξία.
Τοῦ φθινοπώρου ἡ ὀμορφιά, κρύβει μελαγχολία
πού ὅμως εἶν’ τόσο γλυκιά, σάν Θεία Κοινωνία.
πού ὅμως εἶν’ τόσο γλυκιά, σάν Θεία Κοινωνία.
Σοφία Σπυράτου
ΚΙΒΩΤΟΣ
ΠEPIOΔIKH EKΔOΣIΣ KATHXHTIKΩN ΣXOΛEIΩN IEPAΣ MHTPOΠOΛEΩΣ MEΣΣHNIAΣ
ΤΕΥΧΟΣ 49 – ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2015 https://oikohouse.wordpress.com
ΠEPIOΔIKH EKΔOΣIΣ KATHXHTIKΩN ΣXOΛEIΩN IEPAΣ MHTPOΠOΛEΩΣ MEΣΣHNIAΣ
ΤΕΥΧΟΣ 49 – ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2015 https://oikohouse.wordpress.com