«Η κακία μιμείται την αρετή, και το ζιζάνιο προσπαθεί να παρουσιαστεί σαν σιτάρι.
Εξωτερικά βέβαια εξομοιώνεται με το σιτάρι, αλλά οι έμπειροι το ξεχωρίζουν από τη γεύση του. Και ο διάβολος παρουσιάζεται σαν άγγελος φωτεινός, όχι γιατί θέλει να γυρίσει εκεί οπού ήταν (διότι, όπως το αμόνι, έχει άκαμπτη καρδιά και η προαίρεσή του είναι αμετανόητη), αλλά για να τυλίξει με το σκοτάδι της αβλεψίας και τη μολυσματική κατάσταση της απιστίας εκείνους που ζουν ισάγγελη ζωή. Πολλοί λύκοι περιφέρονται με ένδυμα προβάτου, που έχουν βέβαια ενδύματα προβάτων, αλλά και νύχια και δόντια. Και έτσι, φορώντας το δέρμα του άκακου ζώου και εξαπατώντας με την εμφάνισή τους τους αθώους, χύνουν με τα δόντια τους το φθοροποιό δηλητήριο της ασέβειας.
Έχουμε λοιπόν ανάγκη από τη Θεία Χάρη, από νηφάλια διάνοια και από άγρυπνα μάτια, ώστε ούτε το ζιζάνιο να το φάμε για σιτάρι, και από την άγνοιά μας να υποστούμε βλάβη, ούτε να εκλάβουμε τον λύκο ως πρόβατο και να αρπαχτούμε από αυτόν, ούτε να εξαπατηθούμε και να θεωρήσουμε αγαθόν άγγελο τον καταστροφέα διάβολο, και να τον αφήσουμε να μας καταπιεί. Διότι «τριγυρίζει σαν λιοντάρι βρυχόμενο, ψάχνοντας να βρει κάποιον για να τον καταπιεί». Γι' αυτό και η Εκκλησία συμβουλεύει, γι' αυτό υπάρχουν και τα σχολεία αυτά, γι' αυτό γίνονται τα αναγνώσματα.
Η Θεοσεβής ζωή συνίσταται από δύο πράγματα· από δόγματα ευσεβή και από πράξεις αγαθές. Και ούτε τα δόγματα χωρίς αγαθά έργα είναι ευπρόσδεκτα από τον Θεό, ούτε τα έργα που δεν συνοδεύονται από ευσεβή δόγματα τα δέχεται ο Θεός. [...] Και οι μεν ειδωλολάτρες παρασύρουν με την ευγλωττία τους, διότι «στάζει μέλι από το στόμα της πόρνης γυναίκας» (Παρμ. 5.3), ενώ οι Εβραίοι με την αγία Γραφή, την οποία παρερμηνεύουν οικτρά και εξαπατούν όσους τους πλησιάζουν. Αυτοί από μικρά παιδιά μέχρι τα γηρατειά τους μελετούν και γερνάνε μέσα στην αμάθεια.
Οι οπαδοί πάλι των αιρέσεων με την ηθικολογία και την ευγλωττία τους εξαπατούν τις καρδιές των απονήρευτων ανθρώπων, καλύπτωντας κάτω από το χριστιανικό τους όνομα, σαν κάτω από μέλι, τα δηλητηριώδη βέλη των ασεβών δογμάτων. Για όλους αυτούς μαζί λέει ο Κύριος· «προσέχετε να μη σας παραπλανήσει κανείς» (Ματθ.24.4). Γι' αυτό ακριβώς γίνονται και η διδασκαλία της πίστεως και οι επεξηγήσεις πάνω σ' αυτήν».
Κυρίλλου Ιεροσολύμων, ΕΠΕ 1, 133-135