Δεν έχει «καταλαγιάσει» ακόμα ΤΙΠΟΤΕ στην Τουρκία. Δεν ξέρουμε ακόμα ποιοι και πόσοι στράφηκαν εναντίον του Ερντογάν, ποιανού την υποστήριξη είχαν, δεν ξέρουμε αν ήταν πραγματικό πραξικόπημα ή
«σκηνοθετημένο τηλεοπτικό επεισόδιο» με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες και συλλήψεις και εξάρθρωση ενός κομματιού του Κράτους , δεν ξέρουμε πού ήταν ο Ερντογάν όταν ξέσπασε η επίθεση, που πήγε, αν έφυγε, πότε γύρισε, τι ρόλο παίζουν οι εσωτερικοί αντίπαλοι, τι ήθελαν να αποδείξουν οι πραξικοπηματίες, γιατί δεν είχαν καλή και σωστή προετοιμασία και πληροφόρηση….
Την επομένη κι όλας της πανηγυρικής επιστροφής του Ερντογάν στο «θρόνο» που ο ίδιος έχτισε για τον εαυτό του μεθοδικά αλλά και με αμφισβητούμενους τρόπους και μεθόδους, «άρχισαν τα όργανα» γύρω από τη γενικά διαφαινόμενη κρίση αμφισβήτησης του Προέδρου. Και κυρίως γύρω από το 1. κατά πόσον το πραξικόπημα ήταν αυθεντικό ή σκηνοθετημένο και 2. Την πραγματική κατάσταση στις σχέσεις του Τουρικού κράτους με τους Κούρδους. Κάτι που ενίσχυσε τους σχολιασμούς ότι οι Κούρδοι είναι αυτή τη στιγμή το σπουδαιότερο «αγκάθι» που έχει να αντιμετωπίσει. Μέσω του Κουρδικού άλλωστε και της «συμπεριφοράς» του καθεστώτος απέναντι στους Κούρδους, προκύπτει ισχυρή τάση απαξίωσης της ικανότητας των στελεχών της κυβέρνησης να ασκήσει «έξυπνη» πολιτική, του ισχύοντος καθεστώτος ελέγχου της πληροφόρησης, της εξάρτησης των ΜΜΕ από τον Ερντογάν και το περιβάλλον του, στοιχεία που πλήττουν ευθέως τους ισχυρισμούς του Προέδρου περί σοβαρού εκδημοκρατισμού της Τουρκίας εν όψει της εισόδου στην Ευρωπαική Ένωση.
Πρώτο και …καλύτερο: Τι περιμένουν οι ΗΠΑ να συμβεί στις κουρδικές περιοχές, μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος ;
Σύμφωνα με τις καλύτερες διπλωματικές και δημοσιογραφικές πηγές, διατυπώνονται σοβαρά ερωτήματα – μετά την εκκαθάριση στον στρατό – αν ο Ερντογάν θα στραφεί στις περιοχές των Κούρδων. Σε αυτή τη σκέψη οδηγεί ταξιδιωτική οδηγία που έβγαλε το αμερικανικό υπουργείο των Εξωτερικών και συνιστά στους Αμερικανούς που ταξιδεύουν στην Τουρκία να μην πάνε στις νοτιο-ανατολικές επαρχίες της χώρας, λέγοντας ότι υπάρχει κίνδυνος δράσης τρομοκρατικών οργανώσεων.
Το αμερικανικό ΥΠΕΞ συνιστά στους πολίτες του:
Να αποφεύγουν να ταξιδέψουν στη νοτιο-ανατολική Τουρκία, ιδιαίτερα κοντά στα σύνορα με τη Συρία.
Να παραμένουν μακριά από μεγάλα πλήθη.
Να έχουν διαρκή επαγρύπνηση, ειδικά σε τουριστικές περιοχές
Να μένουν μακριά από πολιτικές συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια
Να διαμένουν σε ξενοδοχεία που έχουν μέτρα ασφαλείας
Να παρακολουθούν τον τοπικό Τύπο.
Η ταξιδιωτική οδηγία δεν περιλαμβάνει ολόκληρη την Τουρκία. Περιλαμβάνει μόνο τις κουρδικές περιοχές. Κι αυτό δημιουργεί σκέψεις ότι αναμένεται ένταση των συγκρούσεων σε αυτές τις περιοχές. Κι όταν οι Αμερικανοί αναμένουν «ένταση»….
Και λάβετε κάτι υπ΄ όψη σας: Είναι αδύνατον – ή τουλάχιστον εξαιρετικά δύσκολο- στην Τουρκία του σήμερα, να εκφράζεται κανείς ελεύθερα είτε δημοσίως, είτε στα μέσα ενημέρωσης για το «Κουρδικό ζήτημα». Γιατί ; Δεν μπορεί κανείς να αναφέρεται στο Κουρδικό Ζήτημα διότι όπως έχει πει ο Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κάτι τέτοιο δεν υπάρχει : « Μα τι λέτε; Δεν υφίσταται στην Τουρκία κουρδικό πρόβλημα, αλλά πρόβλημα τρομοκρατίας» έχει πει ο Ερντογάν.
Έτσι λοιπόν, κάθε φορά που μιλά κανείς για Κούρδους, δικαιώματα Κούρδων, για την ειρηνική επίλυση του κουρδικού βρίσκεται αντιμέτωπος με το νόμο. Με τον εισαγγελέα, ο οποίος απαγγέλλει κατηγορίες είτε περί αυτονομιστικής -τρομοκρατικής προπαγάνδας είτε περί εξύβρισης του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ζήτω η καλή γειτονία κύριε Τσίπρα. <Και κοίτα τώρα τι θα κάνεις με τους «8» που ζήτησαν πολιτικό άσυλο.