ΗΛΙΑΣ Δ. ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ
Συγγραφέας, Καθηγητής-Διεθνολόγος,Πρώην Βουλευτής Φθιώτιδας
Οι Έλληνες πρέπει να είναι έτοιμοι τόσο για μια κρίση μακράς διαρκείας όσο και για μια πολεμική σύρραξη με την Τουρκία. Το Oruc Reis
Τα σχέδια του Ερντογάν περιλαμβάνουν την πραγματοποίηση σεισμικών ερευνών και νότια της Κρήτης. Μια θαλάσσια περιοχή την οποία οι Τούρκοι θέλουν να σφετεριστούν, επικαλούμενοι το παράνομο και ανυπόστατο τουρκολιβυκό μνημόνιο οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών. Η Τουρκία υπέγραψε και έχει το παράνομο μνημόνιο με την Λιβύη ως μια γεωστρατηγική βάση και πολιτική πλατφόρμα, από την οποία θα κινήσει μελλοντικές, ανύπαρκτες και εικονικές απαιτήσεις κατά της χώρας μας. Άρα, και τον επιδιωκόμενο πόλεμο μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας.
Ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας δήλωσε χαρακτηριστικά: «Αυτή τη στιγμή το Oruc Reis κάνει δισδιάστατες σεισμικές έρευνες. Φαντάζομαι πως θα τις ολοκληρώσουμε σε δύο μήνες. Μετά, στην ίδια περιοχή θα κάνουμε τρισδιάστατες σεισμικές έρευνες κι αν βρούμε μια περιοχή με μεγάλη προσδοκία, θα στείλουμε το πλωτό γεωτρύπανο μας για να κάνουμε την πρώτη ερευνητική γεώτρηση»,
Από τη άλλη, μετά και την δίμηνη παράταση της παράνομης τουρκικής Navtex για έρευνες του Oruc Reis σε περιοχές εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, η Αθήνα βρίσκεται σε μια σχετική διπλωματική, στρατιωτική και επιχειρησιακή κινητοποίηση. Αρχικά η Αθήνα απάντησε με δική της αντι-NAVTEX. Έτι, τις παράνομες τουρκικές ενέργειες καταδίκασαν από κοινού Μητσοτάκης, Αναστασιάδης και Αλ Σίσι, μετά το πέρας της τριμερούς Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου που πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία. Σε μια άλλη, σπασμωδική και εικονική κίνηση, άνευ όμως ουσίας και σημασίας, ο ΥΠΕΞ Δένδιας ζήτησε από το Βερολίνο να μην παραδοθούν τα υποβρύχια Type-214 στην Τουρκία.
Με το τουρκικό ερευνητικό να φτάνει μια ανάσα από το Καστελόριζο και αφού «έσπασε» το όριο των 12 μιλίων, οι Ένοπλες Δυνάμεις παρακολουθούν με το δάχτυλο στη σκανδάλη τις κινήσεις του τουρκικού ερευνητικού και των πολεμικών πλοίων που το συνοδεύουν. Έτοιμες να στείλουν το υποχρεωτικό στρατιωτικό μήνυμα αποτροπής και περιφρούρησης της εθνικής μας κυριαρχίας. Όπως είναι επόμενο, στο Ελληνικό κυβερνητικό επιτελείο ήδη εξετάζονται όλα τα σχέδια αποτροπής και αντίδρασης.
Το πολιτικώς ανορθόδοξο, άστοχο και εθνικώς κακό είναι ότι στελέχη της Κυβέρνησης προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Και αυτό, κατά τη ίδια στιγμή που οι Τούρκοι πραγματοποιούν μια κανονική εισβολή στη χώρα μας με το Oruc Reis.
Με το τουρκικό ερευνητικό να βρίσκεται στα 8 περίπου ναυτικά μίλια από το Καστελόριζο και σπάζοντας το «φράγμα» των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας για επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, η δήλωση του υπουργού Επικρατείας Γ.Γεραπετρίτη ήρθε σαν ένα ατυχέστατο εθνικό ψευτο-γλυκαντικό. Σαν ένα μήνυμα εθνικής επίκυψης. Σαν ένα ακόμη τουρκο-προσκύνημα. Μιας και η Αθήνα, με την ουρά στα σκέλια, ήδη έχει εγκαταλείψει το όριο των 12 ναυτικών μιλίων. Και φυσικά όχι μόνον.
Σε ερώτηση-αίτημα της κας Φ.Γεννηματά να μη επιτραπεί στα τουρκικά σκάφη να προχωρήσουν μέσα στα 12 μίλια, ο κ.Γεραπετρίτης απάντησε: «Εδώ και 30 χρόνια γίνονται και ασκήσεις και διελεύσεις στα 6 ως 12 μίλια, και από μέρους της Τουρκίας στα ελληνικά ύδατα, και από μέρους της Ελλάδας στα τουρκικά». Ενώ, «από τη στιγμή που και οι δύο χώρες δεν έχουν επεκτείνει τα χωρικά τους ύδατα έξω από τα 6 μίλια, λογίζονται κατά το Διεθνές Δίκαιο ως διεθνή ύδατα, στα οποία επιτρέπεται η αβλαβής διέλευση».
Τότες, το κρίσιμο εθνικό ερώτημα είναι το ακόλουθο: Από πότε, από ποιούς και από πού έως που οι επίσημες θαλάσσιες έρευνες των Τούρκων είναι ή αποτελούν μια απλή και ..αβλαβή διέλευση; Και πως μπορεί να σταθεί λογικά, εύκολα και νομικά η υπουργική δήλωση ότι: συνεχίζει να αποτελεί εθνική «κόκκινη γραμμή» το ότι εμείς δεν απεμπολούμε ποτέ το δικαίωμά μας να φτάσουμε ως τα 12 ναυτικά μίλα; Μήπως οι εν λόγω φραστικές, τακτικίστικες και με αποστρόφους και υποσημειώσεις υποχωρήσεις και αερολογίες είναι προμηνύματα εθνικής υποχώρησης όσο και επιπρόσθετες σφαίρες στις κάνες των όπλων των επαρμένων και επιθετικών γειτόνων μας;
Όταν τα τουρκικά σκάφη κάνουν βόλτες μέσα στα εθνικά χωρικά μας ύδατα, όταν τουρκικός στόλος απλώνεται στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Λήμνου, Τενέδου και Ίμβρου, όταν οι Τούρκοι φωτογραφίζουν τους S-300 στην Κρήτη, όταν στον Έβρο η Τουρκία στοιβάζει μετανάστες σε τουρκικά στρατόπεδα για να τους περάσει στην Ελλάδα, όταν ο Τούρκος αντιπρόεδρος Φ.Οκτάι λέει για την Κύπρο ότι «από τώρα και στο εξής μιλάμε για δυο χωριστά κράτη με βάση την ισότιμη κυριαρχία», όταν το Robert Bosch Academy βλέπει «θερμό επεισόδιο» Ελλάδας-Τουρκίας πριν τις αμερικανικές εκλογές, όταν ο Ερντογάν δηλώνει ότι «όποιος απλώσει χέρι στην πατρίδα μας, θα του το σπάσουμε», κλπ, τότε, όλοι εμείς, τι πρέπει να σκεφτούμε και να καταλάβουμε για το που το εν τέλει το πάει ή στοχεύει η Τουρκία;
Οι συνεχείς και τμηματικές παραιτήσεις μας τόσο από πάγιες εθνικές μας θέσεις όσο και η γενικότερη απεμπόληση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, μπορεί άραγες να θεωρηθούν ή να εκληφθούν ως μια σοβαρή εθνική στάση, εικόνα, στρατηγική και πολιτική; Και εάν είναι αυτό η αλήθεια, από πότε και από πού και ως που; Η μέχρι πρότινος πάγια εθνική μας θέση περί «κλειστής ελληνικής λίμνης» του Αιγαίου τι απέγινε; Ξεχάσθηκε ξαφνικά; Και εάν ναι ξεχάσθηκε, γιατί; Ήταν, εν τέλει, και πράγματι, ένα θεμελιώδες εθνικό θέμα και θέση μέχρι πρόσφατα, που κατέληξε να αποτελεί μια ακόμη γαλάζια φούσκα; Μια ακόμη εθνική παραίτηση;
Και αυτό γιατί; Και από τι; Ποιος είναι ο λόγος; Ο φόβος μήπως από τους ψευτοάνανδρους, εχθρικούς και επιτιθέμενους Τούρκους; Και εάν ναι όντως έτσι είναι ή έχουν τα πράγματα, τότε, και αυτό με απόλυτη βεβαιότητα: από μόνοι μας καλούμε, ελκύουμε και προσκαλούμε τα χειρότερα για τον τόπο μας! Από μόνοι μας φέρνουμε τα κακά μαντάτα όσο και την πολεμική εμπλοκή με την Τουρκία ακόμη πιο κοντά χρονικώς. Μήπως οι κυβερνώντες ξέχασαν ακόμη και την απλή λαϊκή σοφία και ρήση που αναφέρει «δώσε θάρρος στο χωριάτη, να σ’ ανέβει στο κρεβάτι»;
Όταν ο Σουλτάνος ετοιμάζει συστηματικώς πόλεμο κατά της Ελλάδας, και αυτό το έχει πει αμέτρητες φορές με δημόσιες δηλώσεις και αναφορές, εμείς, από την άλλη, συνεχίζουμε να κάνουμε λεκτικές αναφορές συρρίκνωσης, ισορροπίες επίκυψης και τακτικές κινήσεις που δηλώνουν εθνική υποστολή, οπισθοχώρηση και εκ των προτέρων συνθηκολόγηση και παραίτηση; Όταν ο Σουλτάνος ονειρεύεται να χτίσει με τα όπλα και την ισχύ, όπως ο ίδιος τονίζει εδώ και χρόνια, τη νέα Οθωμανική αυτοκρατορία, η Αθήνα, διαμέσου του Ν.Δένδια, ζητάει από την ΕΕ να εξεταστεί το ενδεχόμενο συνολικής αναστολής της ..τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας; Ναι, μέγας τρόμος: ένα τόσο βαρύ και ασήκωτο για την Τουρκία αντίτιμο.. Αστειότητες.
Ναι, μέχρις εκεί φτάσαμε. Να θεωρείται μεγάλη εθνική επιτυχία που το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό φυλάει και προστατεύει τα ..ελληνικά χωρικά ύδατα. Με τους Τούρκους να χορεύουν, να απειλούν και να κάνουν συνεχείς προκλήσεις και συμβάντα, εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να υποχωρούμε συστηματικά. Με τους Τούρκους να απειλούν εκ νέου με ένα νέο σενάριο «τύπου Ιμίων» και με την πρωτοφανή συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων, εμείς ψάχνουμε για το που το πάνε και ποιος είναι ο τελικός τους στόχος; Με την Τουρκία να στοχοποιεί διαρκώς, με σχέδιο, κατά σειρά και πολεμικώς τον Έβρο και τα Ελληνικά νησιά, εμείς συνεχίζουμε να αναρωτιόμαστε για το τι θέλει και για το που το πάει άραγε η γειτονική χώρα; Το λαγό τον βλέπουμε..
ΗΛΙΑΣ Δ. ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ
Συγγραφέας, Καθηγητής-Διεθνολόγος, Πρώην Βουλευτής Φθιώτιδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου