Δρ. Γεώργιος Κρίπας, Διδάκτωρ Συνταγματικοῦ Δικαίου ἀνοικτοῦ Πανεπιστημίου
Μὲ τὴν παρακάτω ἐπιστολὴ ἑνὸς διακεκριμένου Νομικοῦ πού ὑπηρέτησε σὲ ὕψιστες Κρατικὲς θέσεις ἀποκαλύπτεται ὅτι πίσω ἀπὸ τὴν ἐπιχειρουμένη προσπάθεια κατάργησης τοῦ Νόμου περὶ κακόβουλης βλασφημίας δὲν κρύβονται μόνο ἐχθροί τοῦ Θεοῦ, ἐχθροί τοῦ καλοῦ, τῆς ἠθικῆς καὶ τοῦ πολιτισμοῦ τῆς κοινωνίας ἀλλὰ κρύβονται καὶ μεγάλα συμφέροντα διακίνησης ταινιῶν καὶ ἰδεῶν γιὰ ἄφθονο καὶ αἰσχρὸ χρῆμα...
Πρός τόν
1)Ἐξοχότατον κ. Προκόπην Παυλόπουλο, Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας
2) Ἀξ. κ. Νικόλαο Παρασκευόπουλο, ὑπουργὸν Δικαιοσύνης
3) Ἀξ. κ. Δημήτρη Παπαγγελόπουλον, ἀναπλ. ὑπουργὸν Δικαιοσύνης,
«…Λαμβάνω τὴν τιμὴν νὰ θέσω ὑπ' ὄψιν σας την κάτωθι περίπτωση, τὴν ὁποία ἀντιμετώπισα καί παλαιότερον ὡς Κρατικὸς λειτουργὸς (τότε διευθυντὴς τοῦ Ὑπουργείου Προεδρίας Κυβερνήσεως), τὴν ὁποίαν ἐκεῖνοι ποὺ προσπάθησαν νὰ τὴν «περάσουν» ἐπεδίωξαν νὰ μὲ δωροδοκήσουν, πράγμα ποὺ ὁ ἴδιος κατήγγειλα ἁρμοδίως καὶ εἰς τήν υπηρεσία μου καὶ εἰς τὸν εἰσαγγελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου. Πρόκειται περὶ τοῦ ἑξῆς:
Ὑπῆρξα διευθυντὴς τοῦ Γραφείου Νομοθετικοῦ Συντονισμοῦ καὶ μεταγενεστέρως καὶ τῆς Διευθύνσεως Ἐποπτείας (περιλαμβανούσης καὶ τῆς ἐποπτείας τῶν κινηματογραφικῶν ταινιῶν). Τήν ἐποχὴ ἐκείνη εἶχε ξεσπάσει μεγάλος σάλος δία μίαν βλάσφημη κινηματογραφικὴ ταινία (τῆς οποίας ἡ προβολὴ εἶχε ἀπαγορευθεῖ καὶ στις λοιπὲς Εὐρωπαϊκὲς χῶρες), πράγμα ποὺ... ἀναμενόταν νὰ συμβεῖ καὶ εἰς τὴν Ἑλλάδα.
Ἐνῶ δὲ ἡ ὑπόθεση ἦταν ἐν ἐξελίξει, μοῦ ἐπροτάθη νὰ εἰσηγηθῶ εἰς τὴν τότε κυβέρνηση τήν κατάργηση τοῦ ἄρθρου 198 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα (τό οποῖο τιμωρεῖ ποινικῶς τὴν κακόβουλο βλασφημία), βάσει τοῦ ὁποίου καί αναμενόταν να καταδικαστεῖ ἡ βλάσφημη αὐτή ταινία, ἐὰν προβαλλόταν στοὺς κινηματογράφους.
Διὰ τὴν ἐνέργειά μου αὐτή μοῦ ἐπροτάθη ὡς δωροδοκία τεράστιο χρηματικὸ ποσὸ (ἡ ταινία τελικῶς δὲν προεβλήθη, διότι τὰ δικαστήρια ἐδέχθησαν αἴτηση ἀσφαλιστικῶν μέτρων περὶ ἀπαγορεύσεώς της, ὑποβληθεῖσαν ὑπὸ κάποιας Ἑνώσεως γονέων).
Διὰ δὲ τὸν λόγον αὐτὸν συνέγραψα καὶ ἐδημοσίευσα εἰς τὸν ἔγκυρον Νομικὸν Τύπον καὶ ἐπιστημονικὴ μελέτη μου ὑπὸ τὸν τίτλον «ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΒΟΥΛΟΥ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ», τὴν ὁποίαν καὶ σᾶς ὑποβάλλω συνημμένως.
Ἔκρινα ὡς ἐκ τούτου ἐπιβεβλημένο νὰ σᾶς αναφέρω τά ὡς ἄνω, διότι πληροφοροῦμαι ὅτι προωθεῖται ἐκ νέου ἡ κατάργηση τοῦ ἄρθρου 198 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα, πράξη ἡ ὁποία εἶναι πιθανόν νὰ ἐξυπηρετεῖ καὶ ἄνομα συμφέροντα (περίπτωση ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ ἐλέγξετε καὶ να ενεργήσετε ἀναλόγως…).
Ἐπ' εὐκαιρία, σᾶς πληροφορῶ ὅτι ἡ βλασφημία τιμωρεῖται καὶ εἰς τὰ λοιπὰ Εὐρωπαϊκὰ Κράτη καὶ ὄχι μόνον στὴν Ἑλλάδα (ἀνακριβώς ὑποστηρίζεται τό ἀντίθετο).
Π.χ. Γερμανία, Ποινικὸς Κῶδιξ 166, Ἰταλία Ποιν. Κῶδιξ ἄρθρα 724, Λουξεμβοῦργο
Ποινικὸς Κῶδιξ ἄρθρα 142 ἔως 146, Ἀγγλία 8. Αὐστρία Ποιν. Κῶδιξ ἄρθρα 188 καὶ 189.
Δανία Ποιν. Κῶδιξ Τμῆμα 140 καὶ 166 άρθρον 14, Ἱσπανία Ποιν. Κῶδιξ ἄρθρον 525,
Φινλανδία Ποιν. Κῶδιξ Τμῆμα 10 Κεφάλαιον 17, Ἰρλανδία ΑοΙ τοῦ 2009, Νορβηγία
Νόμος περὶ βλασφημίας, Ἐλβετία Ποιν. Κώδιξ αρθρον 261, Γαλλία ἄρθρο 29 & 2 καὶ 33 & 2 τοῦ νόμου περὶ Τύπου (ἀναφέρεται μάλιστα ὄτι τήν 14/11/2006 τὸ Γαλλικὸ κυρωτικὸ δικαστήριο κατεδίκασε ὡς βλάσφημη διαφήμιση ρούχων ποὺ ἔδειχνε νὰ τὰ φοροῦν ἄτομα παριστάμενα εἰς τὸν γνωστὸ πίνακα τοῦ Λεονάρδο Ντα Βίντσι «Ὁ Μυστικὸς Δεῖπνος»), Βέλγιο Ποιν. Κῶδιξ ἄρθρον 144. Λετονία ἄρθρο 4&1 τοῦ Νόμου περὶ ἐκκλησιαστικῶν ὀργανώσεων, Πολωνία Ποιν. Κῶδιξ ἄρθρο 196 κ.ο.κ.
Ὅσον ἀφορᾶ τὸ Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης, ὑπενθυμίζω ὅτι ὑπάρχει πράξη τῆς Κοινοβουλευτικῆς Συνελεύσεως ὑπ' ἀριθ. 11296 / 8.6.2007
Ἡ ἐν λόγω πράξη συνιστᾶ εἰς τὰ Εὐρωπαϊκὰ κράτη να θεσπίζουν εἰς τὴν Νομοθεσία τους τὴν τιμωρία τοῦ ἐγκλήματος τῆς κακόβουλου βλασφημίας ἀναφέρουσα ἐπὶ λέξει τὰ ἑξῆς:
«ἡ βλασφημία μπορεῖ νὰ ὁρισθεῖ ὡς τὸ ἀδίκημα τὸ ὁποῖο συνιστᾶ τὴν ὕβρη, τὴν ἀπαξίωση ἤ τήν ἔλλειψη σεβασμοῦ ἔναντι ἑνὸς θεοῦ καί, κατ' ἐπέκταση, ἔναντι παντός ὅτι θεωρεῖται ὡς ἱερόν).
Καὶ τοῦτο πρός ἀπόκρουση πάσης «μοντέρνας» (ἀλλὰ καὶ παραπλανητικῆς) ἀπόψεως ὄτι δῆθεν ἡ βλασφημία δέν τιμωρεῖται δῆθεν εἰς τὰ ἄλλα κράτη καὶ ὄτι δῆθεν τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης συνιστᾶ τήν ἄποψη αὐτὴν (τῆς ἀτιμωρησίας τῆς βλασφημίας).
Ἐν συνεχεία δε ἡ ἐν λόγω πράξη ἀναφέρει τὶς διατάξεις τῶν Εὐρωπαϊκῶν κρατῶν, οἱ ὁποῖες τιμωροῦν τὸ ἔγκλημα τῆς βλασφημίας.
Ἐπ' εὐκαιρία, πρέπει νὰ ληφθεῖ ὑπ' ὄψιν ὄτι ἡ τυχὸν κατάργηση τῆς ὡς ἄνω διατάξεως τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα (ποὺ τιμωρεῖ τὴ βλασφημία) ἐξυπηρετεῖ καὶ μεγάλα ἄνομα ἐμπορικὰ συμφέροντα (π.χ. προώθηση εἰς τὴν ἀγορὰ μέσω CD - DVD καὶ λοιπῶν μέσων νέας τεχνολογίας αἰσχρῶν καὶ βλάσφημων ἔργων, τινὰ τῶν ὁποίων ἔχουν ἤδη διαφημιστεῖ, ἀλλὰ δὲν ἔχουν προωθηθεῖ λόγω τῆς ἀναμενόμενης ποινικῆς καταδίκης τῶν υπαιτίων διὰ παράβαση τῆς ὡς ἄνω διατάξεως).
ΠΡΟΣΟΧΗ ΛΟΙΠΟΝ ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ ΟΣΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ!
Τελειώνοντας, θὰ παρακαλοῦσα τὸν ἁρμόδιο ἐπὶ τῆς πατάξεως τῆς Διαφθορᾶς ἀναπλ. ὑπουργὸ κ. Παπαγγελόπουλο, ὅπως εὐαρεστούμενος ἐλέγξει καὶ τὰ «παρασκήνια» τῆς ὄλης ἐν προκειμένω ὑποθέσεως, ἐν ὄψει τοῦ ὅτι ἤδη παλαιότερον (κατὰ τὰ ὡς ἄνω) ἐπιχειρήθηκε ἠ προώθηση ὅμοιας διατάξεως μέσω δωροδοκίας.
Πρόθυμος διὰ πάσα περαιτέρω διευκρίνιση, διατελῶ
Δρ Γεώργιος Κρίπας, Διδάκτωρ Συνταγματικοῦ Δικαίου Ἀνοικτοῦ Πανεπιστημίου