Πολλοί τελευταία, χρησιμοποιούν την εξαιρετική περίπτωση της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας ως επιχείρημα για τη μη τέλεση της Θείας Λειτουργίας, λόγω τής απαγορεύσεως. Ισχυρίζονται ότι
ἡ Ὁσία, ἀλλά καί ἄλλοι ἐρημίτες, κοινώνησαν μόνο μία φορά στή ζωή τους κι ὅμως αὐτό δέν τούς ἐμπόδισε ν’ ἁγιάσουν.
Μεταφέρουμε, λοιπόν, ἕνα μικρό ἀπόσπασμα ἀπό τό ὡφελιμότατο βιβλίο τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου: «Περὶ συνεχοῦς Μεταλήψεως τῶν Ἀχράντων τοῦ Χριστοῦ Μυστηρίων» (ἐκδ. Νεκτ. Παναγόπουλος, Ἀθήνα 2001).
Ἀπαντώντας ὁ Ἅγιος στήν ἔνσταση κάποιων συγχρόνων του, γράφει:
«Προβάλλουσι πάλιν τινὲς καὶ λέγουσιν, ὅτι ἰδοὺ ἡ Ὁσία Μαρία καὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐρημῖται καὶ ἀσκηταί, οἵτινες μίαν φορὰν εἰς ὅλην των τὴν ζωὴν ἐκοινώνησαν καὶ δὲν τοὺς ἐμπόδισεν ἡ βραδύτης νὰ ἁγίασουν.
» Πρὸς τοὺς ὁποίους ἀποκρινόμεθα, ὅτι οὔτε οἱ ἐρημῖται κυβερνῶσι τὴν Ἐκκλησίαν, οὔτε ἡ Ἐκκλησία διὰ τοὺς ἐρημίτας ἔκαμε τοὺς κανόνας, καθὼς ὁ Ἀπόστολος λέγει: “δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται” (Α΄ Τιμ. ι΄ 9)…
» Πλὴν καὶ αὐτοὶ οἱ ἐρημῖται, ἐὰν εἶχον τὸ μέσον καὶ δὲν ἐκοινώνουν, κατακρίνονται ὡς παραβᾶται τῶν Ἱερῶν κανόνων καὶ ὡς καταφρονηταὶ τῶν θείων Μυστηρίων.
Εἰ δὲ καὶ δὲν εἶχον, εἶναι ἀνεύθυνοι…» (ὅ. ἀ., σελ. 132–133).