Στη σκήτη της Αγίας Άννας καλλιεργείται το καλαμώδες φυτό, το οποίο παράγει κόκκους σκληρούς και φαιόχροους (καφέ). Στο Άγιον Όρος το ονομάζουν: τα «Δάκρυα της Παναγίας»
Αυτός τους μικρούς καρπούς οι ασκητές, αφού του συνδέσουν με σύρμα, το οποίο διαπερνούν από τη φυσική τρύπα που υπάρχει σε κάθε κόκκο, κατασκευάζουν κομβολόγια.
Η ονομασία τους συνδέεται με το εξής θαυμαστό περιστατικό:
Στην Καλύβα του Αγίου Παντελεήμονα της Σκήτης ζούσε ένας ασκητής, οποίος δεν κουραζόταν ν’ ανεβαίνει καθημερινά όλο και πιο ψηλά τον ανηφορικό δρόμο του ουρανού. Σ’ όλη τη ζωή του με καρτερία σήκωνε το μαρτυρικό σταυρό των πνευματικών του ασκήσεων σ’ όλες τις αρετές.
Κάποτε έφτασε κι αυτός «εν γήρει πίονι» σε μεγάλη ηλικία, και δεν είχε τις δυνάμεις να εργάζεται και εξοικονομεί τη ζωοτροφία του. Γι’ αυτό προσέπεσε στην εικόνα της Παναγίας που είχε στο κελλί του και με δάκρυα την ικέτευε να του υποδείξει τρόπο, με τον οποίον να προσπορίζεται το λίγο ψωμάκι που χρειαζόταν, για να μην πεθάνει από την πείνα.
Τότε εμφανίσθηκε η Φιλάνθρωπος Παναγία, η Κουροτρόφος των Παρθένων, και του είπε:
-Φύτευσε το καλαμώδες φυτό, το οποίον δίδει καρπούς σκληρούς ως της τερεβίνθου (ρεβιθιού) και με αυτό κατασκεύαζε κομβολόγια.
Αυτά είπε η Παναγία και χάθηκε. Γι αὐτὸ στο Άγιον Όρος ονομάζονται «Δάκρυα της Παναγίας» οι μικροί κόκκοι.
Από το βιβλίο «Γεροντικό της Παναγίας»
Αρχιμ. Θεοφύλακτου Μαρινάκη