Η αρχαία προφητεία του Ζαχαρίου εκπληρώνεται σήμερα.
«Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών..Ιδού,ο βασιλεύς σου έρχεταί σοι δίκαιος καί σώζων αυτός, πραΰς...επί υποζύγιον και πώλον νέον». Η μεγαλειώδης είσοδος του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα
ευσεβείς Χριστιανοί, πραγματοποιείται κατά τρόπον βασιλοπρεπή και τα «ωσαννά» του λαού δονούν την ατμόσφαιρα. Εκατοντάδες χιλιάδων ανθρώπων τον υποδέχονται με κλάδους φοινίκων και αλλαλαγμούς. «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».
Ποιός είναι λοιπόν, ο ερχόμενος; Ο ερχόμενος είναι ο Χριστός. Αυτόν τον Κύριον Ιησούν Χριστόν μας καλεί και πάλι να υποδεχθούμε σήμερα η Εκκλησία. Ο Χριστός δέν είναι επίγειος βασιλεύς. Ας φωνάζουν όσο θέλουν οι Ιουδαίοι. Η βασιλεία Του είναι βασιλεία αγάπης, δικαιοσύνης, πνευματικής ζωής και αληθείας. Μέσα σ΄αυτή καλεί τούς οπαδούς Του, αυτούς που τον πιστεύουν και τον αγαπούν, τους καλεί να τον αναγνωρίσουν Βασιλέα και Λυτρωτή, κυβερνήτη και αρχηγό της ζωής τους.
Από το απόγευμα σήμερα στους Ιερούς Ναούς της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, αρχίζει η υποδοχή του Κυρίου. «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται», θα αντηχήσουν οι θόλοι και μέσα στο ημίφως των κεριών θα συγκινηθεί η καρδιά μας και θα προσευχηθεί προς τον Ερχόμενον. Είναι ανάγκη να ζήσουμε απόψε και όλες τις ημέρες της Εβδομάδας με αυξανόμενη ένταση την παρουσία του Ερχόμενου Κυρίου.
Οι ιερές ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας δέν είναι ούτε έθιμο, ούτε εξωτερικός τύπος. Είναι ευκαιρία ανανεώσεως, λατρείας και εμβαθύνσεως στο θαύμα της σωτηρίας μας. Προσοχή, λοιπόν, να μη αρνηθούμε την ευκαιρία, που μας προσφέρεται. Ο Χριστός μάς κοιτάζει συνέχεια από τον ουράνιο θρόνο Του. Μας θέλει ευλαβείς, προσεκτικούς, ταπεινούς και προσευχομένους. Μέσα στους Ιερούς μας Ναούς όπου έχουμε την ευλογία να λατρεύουμε ελεύθερα τον Κύριό μας, ας κλίνουμε τα γόνατά μας σε προσευχή, ας προετοιμάζουμε τις ψυχές σε κατάνυξη και συγκίνηση ουσιαστική, όπως ταιριάζει σ΄Εκείνον που έρχεται για την σωτηρία μας.
Ο Χριστός έρχεται απόψε. Βεβαίως ο Χριστός είναι πάντοτε παρών δια της Εκκλησίας Του. Αλλά από απόψε η παρουσία Του είναι ξεχωριστή. Θα υπάρξουν άνθρωποι, που δεν θα υποδεχθούν τον Χριστόν; Αναμφιβόλως, ναί. Είναι εκείνοι που μένουν ακόμη σκληροί. Αυτοί που αγάπησαν περισσότερο τον κόσμο από το Θεό. Οι πολλοί αγνοούν, ότι ο Χριστός έρχεται. Αλλά και εμείς οι άλλοι, όσοι προσευχόμαστε και συγκινούμαστε κατ΄αυτήν την εβδομάδα, γνωρίζουμε ποιά είναι η έλευση του Κυρίου μέσα στην ύπαρξή μας ολόκληρη;
Η συμμετοχή μας στο ιερό μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας είναι ολοκλήρωση της υποδοχής του Κυρίου. Κοινωνούμε « ίνα σχώμεν τον Χριστόν κατοικούντα εν ταις καρδίαις ημών». Κοινωνούμε για να γίνουμε ναός του Αγίου Πνεύματος. Η συμμετοχή στο ιερό μυστήριο γίνεται « εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον».
Έρχονται οι άγιες ημέρες του Πάσχα. Ο Χριστός έρχεται στο πρόσωπο των αδελφών μας. Εάν διώξουμε τους αδελφούς μας, διώχνουμε τον Χριστό. Εάν λυπήσουμε τους αδυνάτους, λυπούμε τον Χριστό. Εάν ξεχάσουμε όσους υποφέρουν ξεχνούμε τον Χριστό. Τότε όμως ο Χριστός δέν έρχεται σε μάς. Φεύγει λυπημένος και παραπονεμένος. « Εφ΄όσον ουκ εποιήσατε ενί των αδελφών μου τούτων των ελαχίστων, ουδέ εμοί εποιήσατε». Έχουμε χρέος επομένως να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για τούς άλλους. Σ΄αυτού του είδους την υποδοχή αρέσκεται ο Κύριος. Να μάς βλέπει να στολίζουμε τις ημέρες του Θείου Πάθους και της ενδόξου Αναστάσεώς Του με έργα αγάπης προς τους άλλους. Με αγάπη αυθόρμητη, ειλικρινή και πλούσια.
Γνωρίζουμε το πάθος του Χριστού, αλλ΄αγνοούμε το βάθος του σκοπού του. Ας στρέψουμε λοιπόν το νού μας στη κορυφή του Γολγοθά. Είναι η μεγάλη ώρα της λύτρωσης. Προηγήθηκαν πολλά. Ο Μυστικός Δείπνος, η Γεθσημανή, το φίλημα του Ιούδα, το ράπισμα του δούλου, οι ψευδομάρτυρες, το πραιτώριο, οι εμπαιγμοί, και στο τέλος ο Σταυρός.
Αγαπητοί μου Χριστιανοί, απύθμενο βάθος ιερού μυστηρίου και θείας αγάπης είναι το θείον Πάθος. Έρχεταί σοι ο Βασιλεύς. Αυτός θα σέ βοηθήσει αδελφέ μου, ν΄αντιληφθείς μέρος από το έργο της σωτηρίας, που έφερε στον κόσμο. Προσεύχου, λοιπόν, με δύναμη πολλή. Παρακολούθει όσα η Εκκλησία τελεί. Δέξου το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Αγάπα τους αδελφούς σου. « Ερχεταί σοι ο Βασιλεύς δίκαιος και σώζων αυτός, πραΰς». Ας σπεύσουμε όλοι, ώστε, « Ως τον βασιλέα των όλων υποδεξόμενοι».
Ας Τον υποδεχθούμε όχι τόσο με βαΐα φοινίκων και πρόσκαιρα επιδερμικά αισθήματα αλλά με βιώματα ιερά. Απόψε, λοιπόν, θα αντικρίσουμε τον Κύριο και Βασιλέα της ζωής μας επάνω στο σταυρό. Ας Του προσφέρουμε όχι τόσο τα δάκρυα και τα άνθη μας, αλλά την καρδιά μας και την αγάπη μας. Να αφήσουμε το νου μας να πλημμυρίσει με άγιες σκέψεις και αισθήματα αφοσιώσεως και μετανοίας. Να γίνει η καρδιά μας ιερό όχημα, για να έλθει μέσα της ο Χριστός. Έτσι θα μεταμορφωθεί και η ζωή μας. Έτσι και οι πράξεις μας θα εξαγιασθούν.
Μοναδική εντρύφησή μας να είναι η μελέτη των αγίων Παθών του Κυρίου μας. Να πονέσουμε όχι μόνο για τα δικά του Πάθη αλλά και για τις δικές μας αμαρτίες, που τόσο εύκολα εξακολουθούμε να κάνουμε. Κι ας Τον παρακαλέσουμε να μας κάνει νέους ανθρώπους, αναγεννημένους και αναστημένους. Αμήν.
Αρχιμ. Θεόφιλος Λεμοντζής