Σημείωση: Στους Φιλίππους ο Σατανάς είχε παρασύρει τα αφεντικά μιας δαιμονισμένης νέας. Αυτοί πλούτιζαν με τις μαντείες, που έλεγε με το στόμα της το πονηρό πνεύμα. Μια μέρα λοιπόν συνάντησε η δαιμονισμένη τον Παύλο και το Σίλα και φώναξε μ' αυτή το πονηρό πνεύμα: «Τούτοι οι άνθρωποι είναι δούλοι του Ύψιστου Θεού και ήρθαν εδώ, να μας διδάξουν το δρόμο της σωτηρίας»*. Αυτό αποτελούσε μια πονηριά του Σατανά, που ήθελε ν’ αποκτήσει την εμπιστοσύνη, όσων θαύμαζαν τον Παύλο. Έτσι θα τους παρέσυρε κατόπιν στη μαντεία και την ειδωλολατρία.
Αλλά ο Παύλος κατάλαβε τη δολιότητα. Με τη δύναμη του Θεού έδιωξε από αυτή το πονηρό πνεύμα και τη θεράπευσε τελείως.
* Η παραπάνω ανάρτηση γίνεται με το σκεπτικό ότι, ναι μεν οι δαιμονισμένοι ενίοτε λένε αλήθειες -όπως στην περίπτωση του Αποστόλου Παύλου, αλλά πάντοτε -οι δαίμονες μέσα τους- έχουν δόλιο σκοπό ακόμη κι αν τα λεγόμενά τους αληθεύουν για να παρασύρουν τους ανθρώπους μετά αλλού. Οι δαίμονες γνωρίζουν μόνο το παρελθόν και το παρόν. Από το μέλλον δεν γνωρίζουν τίποτε. Υποθέτουν μόνο γεγονότα που μπορούν να γίνουν στο μέλλον, διότι αυτοί τα σχεδίασαν να τα κάνουν πράξη άνθρωποι όργανά τους. Το μέλλον όμως ανήκει αποκλειστικά στον Άγιον Θεόν.
Προσοχή λοιπόν.