Ο Σεβ. Μητροπολίτης Φλωρίνης κ. Αυγουστίνος Καντιώτης, είχε ασθενήσει και επρόκειτο να χειρουργηθεί. Η κατάσταση του ήταν σοβαρή.
Την παραμονή μου τηλεφώνησε από την αδελφότητα της «Οσίας Μακρίνης» η Μαρία Σ., η οποία με πόνο και αγάπη, με παρακάλεσε να ενημερώσω τον Παππούλη μας (Γέροντα Πορφύριο) για την δύσκολη επέμβαση του Γέροντος Επισκόπου, προκειμένου να προσευχηθεί.
Κατά σύμπτωση όμως, είχα προγραμματίσει να επισκεφθώ τον Παππούλη την επαύριο και την διαβεβαίωσα ότι θα διεμήνυα το αίτημα της προσωπικά.
Όντως, έφθασα στον Ωρωπό και ενώ εισερχόμουν στο κελλάκι του Οσίου Γέροντος και πριν προφθάσω να κάμω άλλη κίνηση, με αλλοιωμένη από τη Θεία Χάρη έκφραση του προσώπου του, μου λέγει: «Μη μιλάς και παρακολούθησε – πω, πω, χιλιάδες χέρια, αυτή την ώρα, είναι υψωμένα σαν λαμπάδες αναμμένες και προσεύχονται για τον Σεβασμιώτατο Αυγουστίνο», ενώ συγχρόνως, ύψωνε και εκείνος σε θέση προσευχής τα αγιασμένα χέρια του.
«Να του πεις, πως όλα θα πάνε καλά. Εκείνος θα ζει όταν εγώ θα έχω φύγει – αλλά θα ζήσει και πολλά χρόνια!».
από το βιβλίο: «Η Αγαπώσα Καρδία» – Εκδόσεις Εφραιμίας Ιεράς γυναικείας κοινοβιακής Μονής Οσίου Εφραίμ του Σύρου (Κονταριώτισσα Κατερίνης). *(έγραψε: Η Αικατερίνα Μοναχή – Καθηγούμενη της Ι.Μ. Οσίου Εφραίμ του Σύρου), https://simeiakairwn.wordpress.com