Στὴν ἀγορὰ τῆς ζωῆς, μικρά μου μυρμηγκάκια, στέκονταν οἱ πωλητὲς τοῦ λόγου, οἱ ὑποκριτὲς μὲ τὴν κυρτὴ ράχη καὶ τὴ δουλικὴ μάσκα στὸ πρόσωπο, ποὺ ἔκρυβε ἀχόρταγη ὄρεξη γιὰ ἐξουσία
-Τί ἔχετε σήμερα στὴν ἡμερήσια διάταξη; Τοὺς ρώτησα ἐγώ.
-Τὸν σεβασμὸ στὶς πεποιθήσεις τῶν ἄλλων, ἀπάντησαν ἐκεῖνοι μὲ ὑποκριτικὸ χαμόγελο, στὸ ὁποῖο διαγραφόταν ὁλόκληρη ἡ γατοφιλοσοφία τους.
-Καὶ πάνω σὲ τί βασίζετε αὐτὸ τὸ ἀστεῖο;
-Ἐπάνω στὴν προαποφασισμένη θέση τῆς ἰσότητας ὅλων. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἴσοι, ἡ πεποίθηση φτιάχνει τὴν οὐσία τῶν ἀνθρώπων, ἄρα σ’ ὅλες τὶς πεποιθήσεις ἀνήκει ἴσος σεβασμός. Αὐτὸ εἶναι, ἔτσι δὲν εἶναι;
Τόσο προφανὴς συλλογισμὸς χωρὶς ἀντιφάσεις, ὅπως κι ἐκεῖνος ὁ παλιός: ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι θνητοί, ὁ Γάϊος εἶναι ἄνθρωπος, ἄρα ὁ Γάϊος εἶναι θνητός…
Ὢ πωλητὲς τοῦ λόγου, ὢ ὑποκριτές, πόσο ἄνοστη ἔγινε ἡ ζωὴ ἀπ’ τὴ σοφία σας!
Πόσο βαριὰ καὶ ἀσφυκτικὴ ἔγινε ἡ ἀτμόσφαιρα ἀπὸ τὴ λιπαρὴ σοφία σας γιὰ ὅλα τὰ πνεύματα ποὺ ἔχουν συνηθίσει στὸν αἰθέρα καὶ στὸ φῶς!
Δὲν βλέπετε, πόσες τρυφερὲς ψυχὲς φεύγουν ἀπὸ τὴ ζωή, ὅπου ἐσεῖς κυριαρχήσατε;
Ἄραγε δὲν ἀκοῦτε τοὺς ρόγχους τῶν αὐτόχειρων πού πληθαίνουν ὅσο ποτέ, ὢ δολοφόνοι, μὲ τὸ ἐλεεινὸ πρόσωπο, ἄραγε δὲν ἀκοῦτε; Ἢ μόνο καμώνεστε ὅτι δὲν τοὺς ἀκοῦτε;
Ὢ πωλητὲς τοῦ λόγου, ὢ ὑποκριτές!
Ἐὰν εἴχατε ὁποιαδήποτε πεποίθηση μέσα σας καὶ ξέρατε νὰ τὴ σέβεστε, δὲν θὰ μπορούσατε νὰ μιλᾶτε γιὰ σεβασμὸ τῆς πεποίθησης τοῦ καθενός, τῆς κάθε πεποίθησης δηλαδὴ εἴτε εἶναι χρήσιμη εἴτε ἐπιζήμια, εἴτε ἔξυπνη εἴτε ἀνόητη.
Γιὰ σᾶς οἱ διάφορες πεποιθήσεις εἶναι ὅπως καὶ τὰ διαφορετικὰ κουστούμια τῶν ἀνθρώπων.
Ὁ ἄνθρωπος μὲ τὸ μαῦρο κουστούμι δὲν ἔχει λόγο νὰ ξεσηκώνεται ἐνάντια στὸν πλησίον του μὲ τὸ λευκὸ κουστούμι.
Ἔτσι νομίζετε ἐσεῖς πὼς εἶναι καὶ μὲ τὶς πεποιθήσεις, ὅπως καὶ μὲ τὰ κουστούμια, φαφλατάδες στατιστικολόγοι ξένων πεποιθήσεων. Ὅμως δὲν εἶναι ἔτσι!
Τὸ νὰ σέβεσαι ὅλες τὶς πεποιθήσεις σημαίνει νὰ ἐξισώνεις ὅλες τὶς πεποιθήσεις.
Ὢ ἐσεῖς, ἐξισωτὲς τοῦ ἄσπρου καὶ τοῦ μαύρου, τοῦ στρογγυλοῦ καὶ τοῦ αἰχμηροῦ, ποὺ μόνο τὴν ἐξομοίωση τῶν πάντων ἀπολαμβάνετε, τὸ ἴσιωμα, τὴν ἰσοπέδωση ὅλων!
Ὅταν οἱ νεκροθάφτες θάψουν τὸν νεκρὸ στὸ χῶμα, τότε λένε, ὅτι ὁ νεκρὸς ἄνθρωπος καὶ τὸ χῶμα εἶναι ἴσοι.
Ὅμως ἐσεῖς λέτε καὶ γιὰ τοὺς ζωντανοὺς ἀνθρώπους ὅτι εἶναι ἴσοι μὲ τὸν πηλό, σεῖς οἱ νεκροθάφτες τῶν Ζωντανῶν!
Καὶ γιὰ τὶς πεποιθήσεις ἀπὸ αἷμα καὶ νεῦρα λέτε, ὅτι εἶναι ἴσες μὲ τὶς πεποιθήσεις ἀπὸ πηλό.
Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ γίνεται σεβαστὸ τὸ ψέμα;
Ἔτσι ἀναρωτιέται ὁ ἄνθρωπος στοῦ ὁποίου τὴν καρδιὰ καὶ τὸν νοῦ βρίσκεται ἡ Ἀλήθεια.
Ὅμως αὐτὸ τὸ ἐρώτημα οὔτε κατεβαίνει στὴν καρδιά σας, ἐπειδὴ μπαζώσατε τὸ χαντάκι ἀνάμεσα στὸ ψέμα καὶ τὴν ἀλήθεια, καὶ τὰ βάλατε κάτω ἀπὸ τὴν ἴδια στέγη καὶ τοὺς δώσατε ἴσα δικαιώματα.
Καὶ γι’ αὐτὸ κηρύττετε τώρα τὸ σεβασμὸ καὶ τοῦ ψεύδους καὶ τῆς ἀλήθειας, ἐπειδὴ γιὰ σᾶς τὸ ψέμα καὶ ἡ ἀλήθεια δὲν εἶναι πιὰ δύο ἀντιμαχόμενες δυνάμεις, ἀλλὰ δύο δίδυμα τῆς ἴδιας ἀγελάδας, ποὺ θηλάζουν κάτω ἀπὸ τὴν ἴδια μητέρα καὶ γλείφονται χορτάτα στὴ λιακάδα.
Γιατί λέτε ψέμματα στοὺς ἀνθρώπους, ὑποκριτές;
Ἰδού, ἐσεῖς δὲν σέβεστε καμία πεποίθησή τους, ἂν καὶ κάνετε ὑποκλίσεις καὶ λιβανίζετε τὸν ὁποιονδήποτε.
Ἰδού, γιὰ σᾶς κάθε πεποίθηση καὶ κάθε μὴ πεποίθηση ἔχει μία καὶ τὴν ἴδια ἀξία.
Γιατί μπερδεύετε τοὺς ἀνθρώπους, πού ἀναζητοῦν δίδαγμα ἀπό σᾶς, ἐσεῖς οἱ αὐτοαποκαλούμενοι διδάσκαλοι;
Πῶς τολμᾶτε νὰ κάθεστε στὴν ἕδρα τοῦ δασκάλου χωρὶς κανένα δικαίωμα, ὅταν οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴ δικαιοσύνη καὶ οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι καὶ οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ τίποτα ἀπὸ σᾶς δὲν μποροῦν νὰ λάβουν παρὰ μόνο ζάλη;
Ὢ πωλητὲς τοῦ λόγου, ὢ ὑποκριτές!
Εἶστε ἡ κραυγαλέα ἀπόδειξη ἐκείνης τῆς κατάρας ποὺ κρέμεται πάνω ἀπὸ τὸ ἀνθρώπινο γένος.
Μικρὰ μυρμήγκια, μικρά μου μυρμηγκάκια, μ’ ἀκοῦτε; Μὲ καταλαβαίνετε;
Δὲν εἶναι ἀπαραίτητα νὰ τὰ καταλάβετε ὅλα αὐτὰ ἀκριβῶς, ἀφοῦ φοβᾶμαι, μὴν τυχὸν μ’ αὐτὸ δυναμώσει μέσα σας τὸ μίσος γιὰ τοὺς ἀνθρώπους, ἐὰν ὅμως συμβεῖ αὐτό, τότε περιορίστε τὸ μίσος σας μόνο στοὺς πωλητὲς τοῦ λόγου, σ’ ὅσους σέβονται τὴν πεποίθηση ὁποιουδήποτε, στοὺς ὑποκριτές!
τοῦ Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς * «Λόγοι πάνω ἀπὸ μία μυρμηγκοφωλιὰ»
Ἐν Ἐσόπτρῳ
Τριμηνιαία ἔκδοση Ἱ. Μ. Γορτύνης καί Ἀρκαδίας
᾽Οκτώβριος – Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2015 – τεῦχος 36, https://oikohouse.wordpress.com