Ένας Γέροντας που κάθονταν στα μονύδρια, από την απλότητά του κοινωνούσε όπου κι αν έβρισκε λειτουργία, είτε ορθόδοξος ιερεύς ήταν, είτε κακόδοξος (τότε οι αιρετικοί μονοθελήτες και μονοφυσίτες ήταν αναμιγμένοι με τους ορθοδόξους).
Όταν δε πλησίασε ο καιρός του θανάτου του, εμφανίστηκε σ΄ αυτόν άγγελος Κυρίου και του είπε :
-"Ιδού το τέλος ήλθε. με ποιούς λοιπόν θέλεις να σε ενταφιάσουμε ; με τους άλλους μοναχούς (τους αιρετικούς) ή καθώς οι Ιεροσολυμίται;
Ο δε Γέρων είπε :
-δεν ξέρω.
Ο άγγελος του απάντησε :
-"Σκέψου και σε τρεις ημέρες που θα έλθω, μου λες".
Ο Γέροντας συλλογιζόμενος πήγε σε έναν ορθόδοξο Γέροντα και του φανέρωσε την επίσκεψη και τα λόγια του αγγέλου. Εκείνος έμεινε άφωνος από τη διήγηση και του λέγει :
-"Πού μεταλαμβάνεις τα Άχραντα Μυστήρια" ;
Του απαντά ο όσιος :
- Όπου βρω.
Τότε του λέγει ο Γέρων:
-"Πρόσεχε άλλη φορά από άλλους να μη κοινωνήσεις (εννοούσε τους αιρετικούς), παρά μόνον από τους ορθοδόξους που δέχονται τις τέσσερις Αγίες Οικουμενικές Συνόδους" -μέχρι τότε- (οι μονοφυσίτες δεν δέχονται την 4η Οικουμενική Σύνοδο).
Επέστρεψε ο Γέροντας στο κελί του και την τρίτη ημέρα τον επισκέφθηκε ο άγγελος, και του είπε :
-"Τι γίνεται Γέροντα ; Στοχάστηκες με ποιούς θα ταφείς ;
Ο δε Γέροντας απάντησε:
-"Θέλω να ταφώ όπως οι Ιεροσολυμίται".
Τότε του λέγει ο άγγελος:
- "Καλώς, καλώς" και ευθύς παρέδωσε την ψυχή του.
Αυτό έγινε για να μη χάσει τους κόπους του ο Γέροντας και κατακριθεί με τους μονοφυσίτες.
ΠΗΓΗ :
"ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ", ΕΤΟΣ ΙΒ΄, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 1947, Αριθ. 125 - 130 , ΕΝ ΒΟΛΩ 1947, σ. 47.