ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ
Όταν από τον χρόνο αφαιρεθεί ή αμαρτία και ό θάνατος, τότε ό χρόνος γίνεται ένα θαυμάσιο προοίμιο στη θεία αιωνιότητα, μία εξοχή εισαγωγή στη θεανθρωπότητα, σύμφωνα με τον παναληθινό λόγο του Αιωνίου, του Θεανθρώπου:
«Ό πιστεύων εις εμέ έχει ζωήν αιώνιον» (Ίωάν. 6,47). Ή πικρία του χρόνου προέρχεται από τον θάνατο και την αμαρτία• και γίνεται γλυκύς ό χρόνος με την αθανασία και την αναμαρτησία. Χωρίς τον Χριστό, τον Μόνο Παντοδύναμο, ό χρόνος είναι ένα βαρύ φορτίο. Μαζί Του γίνεται ελαφρό. Άλλα και ό παράδοξος δίδυμος αδελφός του χρόνου, ό χώρος, με ότι περικλείει μέσα του, και αυτός με όλο το βάρος του πιέζει και συντρίβει τον άνθρωπο. Φοβερό λοιπόν και τρομακτικό είναι το φορτίο του άνθρωπου• βαρύς και ακανθώδης ό ζυγός του. Μόνον με τη βοήθεια του πανάγαθου και παντοδυνάμου Θεανθρώπου ό ζυγός αυτός γίνεται «χρηστός» και το φορτίο «ελαφρόν». Κατά τον αληθινό λόγο της Αλήθειας: «Ό ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστί»(Ματθ. 11,30).
Είναι βασανιστικός ό ζυγός της ζωής και βαρύ το φορτίο της υπάρξεως, έφ’ όσον την βαρύνουν οι αλυσίδες της αμαρτίας και του θανάτου. Όταν με την δύναμη του Αναστάντος Κυρίου αφαιρεθούν τα δεσμά της αμαρτίας και του θανάτου από την ρίζα της ζωής και της υπάρξεως, τότε ό ζυγός της ζωής γίνεται «χρηστός» και το φορτίο «έλαφρόν». Επιπλέον, ή ζωή μεταμορφώνεται σε χαρά, ή ύπαρξη σε αγαλλίαση.
Εδώ πρόκειται για εκείνη την χαρά της ζωής και της υπάρξεως, ή οποία δεν σταματά ούτε σ’ αυτό ούτε στον άλλο κόσμο. Όταν ό Αιώνιος Θεάνθρωπος ενδυναμώσει και καταστήσει αληθινό και αθάνατο τον άνθρωπο, τότε ό ζυγός της ζωής αποβαίνει χρηστός και το φορτίο της υπάρξεως ελαφρό. Τότε ό άνθρωπος με όλο του το είναι αισθάνεται να τον πλημμυρίζει φως ιλαρό και θείο από όλα τα έλλογα βάθη και ύψη του Θεοκτίστου χώρου και χρόνου.
Για τον σκεπτόμενο άνθρωπο, και ό χώρος και ό χρόνος είναι τέρατα, αν δεν αποκτήσουν νόημα δια της αιωνιότητας, δηλαδή δια της Θεανθρωπότητας. Διότι εμείς δεν γνωρίζουμε την αιωνιότητα παρά μόνο μέσα στην κατηγορία, μέσα στο γεγονός, μέσα στην πραγματικότητα της θεανθρωπότητας του Χριστού. Ολόκληρη ή αιωνιότητα, ενωμένη με τον χρόνο, στάθηκε για πρώτη φορά μπροστά στην ανθρώπινη συνείδηση στο Πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού. Ό Θεός είναι ό κάτοχος και φορέας της αιωνιότητας, ό άνθρωπος, εκπρόσωπος του χρόνου, ενώ ό Θεάνθρωπος είναι ή υψίστη, ή πληρέστατη και τελειότατη σύνθεση της αιωνιότητας και του χρόνου.
Ό χρόνος αποκτά το πραγματικό του νόημα δια της ενώσεως με την αιωνιότητα μέσα στην Θεανθρώπινη ζωή του Κυρίου Ιησού.
Φωτιζόμενος από τον Θεάνθρωπο, ό χρόνος δείχνει όλα τα λογικά ιδιώματά του, διότι και αυτός δια του Λόγου έγινε (πρβλ. Ίωάν. 1,3). Στην ουσία του ό χρόνος είναι λογικός και για αυτό αποτελεί την εισαγωγή στην αιωνιότητα του Λόγου δια της Θεανθρωπότητας. Ό σαρκωθείς Θεός Λόγος απέδειξε με βεβαιότητα ότι ό χρόνος είναι προετοιμασία για την αιωνιότητα.
Εκείνος πού θα εισέλθει στο χρόνο, εισέρχεται ταυτόχρονα στον προθάλαμο της αιωνιότητας. Τέτοιος είναι ο νόμος της υπάρξεως μας.
Ευρισκόμενος στο χρόνο ό άνθρωπος είναι ένα όν, πού προπαρασκευάζεται για την αιωνιότητα. Αν χωρίς τον Θεό Λόγο είναι φοβερή, ανόητη και βασανιστική ή επίγεια μέσα στο χρόνο ζωή, πόσο μάλλον ή αιωνιότητα; Ή αιωνιότητα χωρίς τον Θεό Λόγο δεν είναι παρά ή κόλαση. Και ή επίγεια ζωή χωρίς το Λόγο αποτελεί το προοίμιο και την προετοιμασία της κολάσεως. Διότι ή κόλαση δεν είναι τίποτε άλλο παρά ζωή χωρίς τον Λόγο, χωρίς Θείο Νόημα, χωρίς Θεία Λογική. Μόνο στην κόλαση δεν υπάρχει ούτε λόγος, ούτε λογικότητα, ούτε νόημα. Ή κόλαση του ανθρώπου αρχίζει ήδη εδώ στην γη, εάν ό άνθρωπος δεν ζει με τον Λόγο, με τον Χριστό. Άλλα και ό παράδεισος του ανθρώπου αρχίζει ήδη εδώ στη γη, αν ό άνθρωπος ζει με τον Θείο Λόγο, με τον Θεάνθρωπο Χριστό.
Ό σαρκωθείς Θεός Λόγος είναι και το νόημα, και ή λογικότητα, και ό παράδεισος για το ανθρώπινο είναι•. Κάθε τι το αντί-λογικό και α-λογο είναι συγχρόνως παράλογο και ανόητο. Και αυτό είναι εκείνο που δημιουργεί στον άνθρωπο σατανικές διαθέσεις, οι όποιες μετατρέπουν τη ζωή του σε κόλαση.
πηγαί:
από το περιοδικό: «Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ». ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑΣ.