"Τοις αγαπώσι τον Θεόν, πάντα συνεργεί εις αγαθόν".

Αποστολικό ανάγνωσμα εορτής Αγίου Μάτρυρος Θαλλελαίου

+Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Παπασταύρου

Προς Ρωμαίους: Η, 28-34

"Αδελφοί, οἴδαμεν δὲ ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν, τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν· ὅτι οὓς προέγνω, καὶ προώρισε συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς·  οὓς δὲ προώρισε, τούτους καὶ ἐκάλεσε, καὶ οὓς ἐκάλεσε, τούτους καὶ ἐδικαίωσεν, οὓς δὲ ἐδικαίωσε, τούτους καὶ ἐδόξασε. Τί οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα; εἰ ὁ Θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν, τίς καθ' ἡμῶν; ὅς γε τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο, ἀλλ' ὑπὲρ ἡμῶν πάντων παρέδωκεν αὐτόν, πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται; τίς ἐγκαλέσει κατὰ ἐκλεκτῶν Θεοῦ; Θεὸς ὁ δικαιῶν· τίς ὁ κατακρινῶν; Χριστὸς ὁ ἀποθανών, μᾶλλον δὲ καὶ ἐγερθείς, ὃς καὶ ἔστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, ὃς καὶ ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν." 

Φίλοι αναγνώστες τα κλειδιά της ευτυχίας και για την παρούσα και για την μέλλουσα ζωή, βρίσκονται στα χέρια των Χριστιανών, στα χέρια τα δικά μας. Μην το ξεχνάμε αυτό. Πρέπει να το κηρύττουμε παντού. Βρίσκονται στη διάθεσή μας τα κλειδιά της ευτυχίας και αν θέλουμε, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε και να γίνουμε μακάριοι. Αλλοίμονό μας δε, αν αμελήσουμε και χάσουμε την ευτυχία που κατά χάριν μας προσφέρεται.

Ποια όμως είναι αυτά τα κλειδιά; Δύο είναι, φίλε αναγνώστη. Το ένα χρειάζεται για να ανοίξουμε τις καρδιές μας και να κλείσουμε μέσα μας τον Χριστό. Είναι το πρώτο και το απαραίτητο. Όταν κλείσεις μέσα σου τον Χριστό και τον αγαπήσεις με όλη σου την ψυχή και με όλη σου την διάνοια και με όλη τη δύναμή σου, τότε όπως μας διδάσκει σήμερα ο Θείος Παύλος, όλα θα σου έρχονται καλά και ευλογημένα στη ζωή σου. “Τοις αγαπώσι τον Θεόν, πάντα συνεργεί εις αγαθόν”. Και όταν ακόμη έρχονται στη ζωή μας βάσανα και θλίψεις και πειρασμοί και τότε για το καλό και το συμφέρον μας θα συνεργούν τα πάντα. Και όταν λέμε καλό, εννοούμε το τελικό αποτέλεσμα που είναι η σωτηρία μας.

Αυτό είναι το καλό, το πραγματικό και αιώνιο καλό, που το ονομάζει “αγαθόν” ο Απόστολος. Λοιπόν, το ένα κλειδί  είναι ν΄ανοίξουμε τις αμαρτωλές μας καρδιές και να κλείσουμε μέσα μας τον Θεό, με θερμή πίστη και με όλη μας την αγάπη.

Το δεύτερο κλειδί είναι συνέχεια του πρώτου, με το οποίο θ΄ανοίξουμε τον παράδεισο. Και θα τον ανοίξουμε τότε επί του ασφαλούς. Και εκεί θα μας περιμένει με ανοιχτή την αγκαλιά Του ο γλυκύτατος Ιησούς μας. Όταν τον αγκαλιάσουμε εμείς σ΄αυτήν εδώ την ζωή και τον κλείσουμε μέσα μας, το ίδιο κι εκείνος θα μας αγκαλιάσει στην άλλη ζωή, ως παιδιά Του αγαπημένα και περιπόθητα. Και για να πεισθούμε, ας αφήσουμε το μυαλό μας να εισχωρήσει στον ουράνιο κόσμο των Αγίων, που δοξάζονται και μακαρίζονται αιώνια. Και όλος εκείνος ο ουράνιος χορός "εν ενί στόματι και μία καρδία" θα μας απαντήσει: "Τοις αγαπώσι τον Θεόν, πάντα συνεργεί εις αγαθόν". Δηλαδή; Μας βεβαιώνουν δηλαδή όλοι εκείνοι που δοξάζονται στους ουρανούς, Προφήτες, Απόστολοι, Πατέρες, Ομολογητές, Μάρτυρες, Όσιοι, και ασκητές και όλοι οι δίκαιοι και οι Άγιοι πολίτες της ουρανίου Βασιλείας, ότι εδώ εγεννήθησαν, σ΄αυτή την γη που πατούμε κι εμείς. Ξεχώρισαν όμως από τους άλλους ανθρώπους στο ότι αγάπησαν τον Θεό, τον έκλεισαν μέσα τους και ακολούθησαν, όσον μπορούσαν με τις ασθενείς τους δυνάμεις, πάντα όμως σταθερά και συνειδητά, τον δρόμο των εντολών Του. Αυτό ήταν, και Εκείνος τους ξεχώρησε ως ευλογημένα παιδιά Του, τους στεφάνωσε και τους δόξασε στην αιωνιότητα. 

+Πρωθιερέως Γεωργίου Παπασταύρου: Ο λόγος του Θεού, Καθημερινά αγιογραφικά αναγνώσματα-Σκέψεις και διδάγματα, Τομ. Α΄ (Ιανουάριος-Ιούνιος), εκδ. ΤΑΩΣ, Πάτρα, 2005, σ. 292-293