.
Σέ εὐχαριστῶ Κύριε, γιά ὅλα…
Κύριε, ὅλη ἡ φύση ὑμνολογεῖ καί δοξάζει τό Ἅγιο Ὄνομά Σου…Ὅλα τά δημιούργησες μέ τάξη, ἁρμονία, ἰσορροπία καί ὀμορφιά.
Ἐσύ Πανάγαθε Θεέ, μέ τοποθέτησες πάνω στή γῆ. Ἐσύ, Ἄριστε Τεχνίτη, στερέωσες γιά χάρη μου τό θόλο τοῦ οὐρανοῦ.
Ἐσύ μοῦ ἀνάβεις τό φῶς τοῦ ἡλίου κάθε ἡμέρα. Ἐσύ ἀναβλύζεις τίς πηγές μέ γάργαρο νερό.
Μέ τή Θεία καί Ἀγαθή βουλή Σου δημιούργησες τά δέντρα μέ τούς καρπούς, τά καταπράσινα βοσκοτόπια, τά ὑπέροχα καί εὐωδιαστά λουλούδια.
Μέ τό Θεῖον πρόσταγμά Σου ἐμφανίστηκαν ἐπάνω στή γῆ ὅλων τῶν εἰδῶν τά ζῶα, μικρά καί μεγάλα.
Στό τέλος, δημιούργησες ἐμένα αὐτεξούσιο καί μέ ψυχή ἀθάνατη, καί μέ κατέστησες ἐξουσιαστή ὅλων τῶν δημιουργημάτων Σου.
Ὅλα γύρω μου εἴναι σταλαγματιές τῆς δικῆς Σου ἀγάπης.
Καί τά ἔμψυχα καί τά ἄψυχα, καί τά βουνά καί ἡ θάλασσα, καί τό ἡλιοβασίλεμα καί ὁ ἔναστρος οὐρανός.
Γι’ αὐτό κι ἐγώ Σέ δοξάζω καί Σέ εὐχαριστῶ γιά ὅσα μοῦ χάρισες.
Γιά τή φύση πού δημιούργησες καί μοῦ τήν παραχώρησες νά τήν ἀπολαμβάνω καί νά τήν διαχειρίζομαι μέ ἀγάπη καί φροντίδα προκειμένου νά μέ διακονεῖ καί νά κατανοῶ τό μέγεθος τῆς ἀγάπης Σου.
Γιά τόν ἥλιο πού σκορπᾶ παντοῦ τό φῶς του. Γιά τά λουλούδια πού εὐωδιάζουν. Γιά τά πουλιά καί τά ζῶα πού μέ ψυχαγωγοῦν καί μέ διδάσκουν.
Γιά τά εὐχάριστα καί τά δυσάρεστα τῆς ζωῆς, πού μοῦ μιλοῦν γιά τήν ἀγάπή Σου καί συγκλονίζεται ἡ καρδιά μου.
Γιά ὅλα αὐτά Σ’ εὐχαριστῶ καί Σοῦ ζητῶ ν’ μέ ἐλεήσεις Κύριε καί νά μέ φωτίζεις ὥστε νά ζῶ σύμφωνα μέ τό θέλημά Σου, καί νά χαίρομαι κάθε τί πού μέ περιβάλλει.
Ἀκόμη νά ἐκτιμῶ, νά προστατεύω καί νά θαυμάζω ὅλα τά δημιουργήματά Σου, ὥστε νά μήν ἀποκοπῶ ἀπό αὐτά, γιατί αὐτό μέ ἀπομακρύνει ἀπό Ἐσένα, τόν Πατέρα μου τόν Προστάτη, Πλάστη καί Δημιουργό μου. Ἀμήν.
Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τὴς Μέλιας»
http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2016/03/blog-post_454.html